Naroże
.jpg) Widok od wschodniej strony | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
938 m n.p.m. |
Położenie na mapie powiatu suskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 49°38′52,5″N 19°42′13,3″E/49,647917 19,703694
| |
Naroże (na mapie Geoportalu Narozie, 938 m) – szczyt w głównym grzbiecie Pasma Policy, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego[1], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[2]. Znajduje się pomiędzy szczytem Soska (1063 m) i przełęczą Malinowe (około 850 m)[3]. Na mapie Compassu[4] i w przewodniku turystycznym Naroże i Soska są zamienione miejscami; Naroże z wysokością 1076 m umiejscowione jest w tym miejscu, gdzie według mapy Geoportalu jest szczyt Soska, natomiast na miejscu Soski jest Naroże[5].
Przez Naroże biegnie granica między miejscowością Skawica (stok północny) i Sidzina (stok południowy), obydwie w województwie małopolskim, powiecie suskim. Jest porośnięte lasem[3]. Jest zwornikiem. W kierunku południowo-wschodnim opada z niego krótki grzbiet z wierzchołkiem o nazwie Migasowa Grapa, opływany przez dwa potoki; Jarominów Potok i Migasów Potok[6].
Szlak turystyczny[edytuj | edytuj kod]
Przez Naroże prowadzi znakowany szlak turystyczny. Jest to odcinek Głównego Szlaku Beskidzkiego[5].
Jordanów – Bystra Podhalańska – Drobny Wierch – Judaszka – Przełęcz Malinowe – Naroże – Soska – Krupówka – Urwanica – Okrąglica – Kucałowa Przełęcz. Suma podejść 830 m, suma zejść 170 m, czas przejścia 5 godz., z powrotem 4 godz. 15 min[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-06-18].
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b c Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 309, 3123, ISBN 978-83-62460-30-4.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-06-18].