Głowniak
 Widok z północnego grzbietu Babiej Góry | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1092 m n.p.m. |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 49°35′53,1″N 19°35′38,1″E/49,598083 19,593917
| |
Głowniak (1092 m) – szczyt w Paśmie Policy w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się na zachodnim krańcu tego pasma, między szczytami Syhlec (1150 m) i Piekielnicka (1122 m)[1]. Na mapie Compassu ma nazwę Główniak i wysokość 1093 m[2], w przewodniku turystycznym jest opisany jako Niżni Syhlec (1093 m)[3]. Według Jerzego Kondrackiego, autora naukowo opracowanej regionalizacji geograficznej Polski wchodzi w skład Beskidu Żywieckiego[4], w nowszej regionalizacji z 2018 roku zaliczone zostało do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[5].
Głowniak jest porośnięty lasem. Jego zachodnie zbocza znajdują się w obrębie Babiogórskiego Parku Narodowego[2]. Zbocze wschodnie stromo opada do dolinki Czarnego Potoku (w zlewisku Morza Czarnego). W kierunku południowo-zachodnim odchodzi od Głowniaka krótki boczny grzbiet z wierzchołkiem Kopisty. Grzbiet ten oddziela dolinę potoku Jaworzynka od dolinki jej dopływu (w zlewisku Bałtyku). Granią Głowniaka biegnie granica między miejscowością Zawoja w powiecie suskim i Zubrzycą Górną w powiecie nowotarskim[1].
Przy ścieżce pomiędzy przełęczą oddzielającą Głowniaka od Syhlca zauważalne są jeszcze pozostałości okopów z czasu II wojny światowej[3].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
Główny Szlak Beskidzki, odcinek: Przełęcz Krowiarki – Syhlec – Głowniak – Piekielnicka – Brożki – Pólko – Kiczorka – Polica – Cupel – Jasna Grapa – Kocia Łapa – Kucałowa Przełęcz. Suma podejść 520 m, suma zejść 360 m, czas przejścia 2:45 godz., z powrotem 2:30 godz.[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2021-05-27].
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b c Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 300, ISBN 978-83-62460-30-4.
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.