Przejdź do zawartości

Newsroom

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Newsroom stacji Al-Dżazira

Newsroom (ang. „pokój wiadomości”) – termin ze świata mediów, oznaczający centralne pomieszczenie w redakcji, gdzie pracują dziennikarze, montażyści oraz producenci. Zazwyczaj jest to, niczym nieograniczona, przestrzeń, w której każdy pracownik ma swoje biurko.

Wiele zagranicznych firm nazywa newsroomem miejsce (najczęściej na stronach internetowych), w którym przedstawiciele mediów mogą uzyskać informacje na temat danej marki (zdobyć materiały prasowe, umówić wywiad z szefem firmy, itd.).

W wyjątkowych przypadkach powołany zostaje special newsroom (ang. „specjalny pokój wiadomości”), służący do skupienia się przez dziennikarzy na jednej sprawie (np. w Polsce była to katastrofa smoleńska).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Newsroom zaczął pojawiać się w redakcjach na początku lat 70. w Stanach Zjednoczonych. Pomysł newsroomu uwidocznił się za sprawą metody open space, która zaczęła wyłaniać się w coraz większej ilości biur. Już wtedy zaczęto rozgraniczać jedno duże pomieszczenie na mniejsze, dzieląc je na poszczególne działy firm. W 1991 roku, Leland „Buck” Ryan – dyrektor projektu naukowego na Uniwersytecie w Kentucky, stworzył poradnik prawidłowego funkcjonowania oraz sposobu zarządzania newsroomem. Podręcznik ten zakładał, że w przy pisaniu artykułów trzeba „myśleć jak odbiorca”[1]. Sugerował również, że właśnie poprzez „grupowe myślenie, wspólne spotkania w celu tworzenia jakiegoś artykułu, integrują się wszyscy pisarze, edytorzy, fotografowie, plastycy i graficy[2]. Ryan nazwał tę technikę The Maestro concept (ang. „pomysł Mistrza”).

Newsroom w prasie

[edytuj | edytuj kod]
Newsroom w redakcji The New York Times'a

W siedzibach organizacji prasowych popularne jest pracowanie wszystkich dziennikarzy w jednym pomieszczeniu. Przykładem może być chociażby redakcja New York Times (przedstawiona na zdjęciu). W takim systemie pracuje również wiele polskich agencji prasowych i redakcji prasowych. Jako polski wzór newsroomu w prasie można podać Gazetę Wyborczą, której siedzibę można zwiedzać online[3]. Najczęściej jednak w newsroomie swoje biurka mają szeregowi pracownicy, dziennikarze i reporterzy. Osoby wyżej postawione w hierarchii zawodowej (redaktor naczelny i jego zastępcy, wydawcy, itd.) posiadają swoje własne biura.

Newsroom w telewizji

[edytuj | edytuj kod]
Studio TVN24. Na zdjęciu widać stół prowadzącego, biurka oraz monitory redaktorów

Wśród stacji telewizyjnych na całym świecie coraz modniejsze staje się nadawanie programów informacyjnych bezpośrednio z newsroomu. Jest to połączenie zaplecza redakcyjnego z oświetlonym i nagłośnionym studiem nagraniowym. Wyjątkiem są osobne pomieszczenia socjalne oraz montażownie dźwięku. Również sama reżyserka znajduje się za dźwiękoszczelną szybą. Przykładem newsroomów w Polsce są m.in. serwisy TVN24 („Wstajesz i Wiesz”, „Dzień na żywo”), a także audycje nadawane w stacji TVN24 BiS. Studio głównego wydania Faktów TVN również jest wzorem telewizyjnego newsroomu.

Newsroom w filmach i serialach

[edytuj | edytuj kod]

Życie dziennikarzy jest inspiracją dla wielu scenarzystów filmowych i serialowych. Z racji tego, że to newsroom jest głównym miejscem pracy reporterów, to akcja produkcji o życiu dziennikarzy ma odgórnie narzucone miejsce. Na podstawie reporterskiego dnia codziennego powstały m.in.:

  • serial The Newsroom wyprodukowany przez stację HBO opowiadający o pracy newsroomu w nieprawdziwej amerykańskiej stacji kablowej (ACN)[4]. Pod tym samym tytułem kanadyjska stacja CBC emitowała serialo-komedię, która opowiadała o produkcji fikcyjnego talkshow City Hour[5].
  • film Legenda telewizji oraz Legenda telewizji 2: Kontynuacja opowiada o przygodach reportera, prezentera pogody i prowadzącego wiadomości sportowe[6].
  • nagrodzony Oskarami, Spotlight, również opowiada o życiu w newsroomie – grupa dziennikarzy śledczych wpada na trop skandalu pedofilskiego w Kościele[7].
  • nominowany do Złotych Globów, The Morning Show – serial wyprodukowany i dostępny na Apple TV +, który opowiada o ekipie programu śniadaniowego, kiedy wobec jednego z pracowników zostają przestawione zarzuty o molestowanie w pracy[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Buck Ryan, Michael O. Donnell, The Editor's Toolbox, Wiley, 16 lutego 2001, s. 217, ISBN 978-0-8138-1129-1 [dostęp 2018-02-06] (ang.).
  2. Buck Ryan, Michael O. Donnell, The Editor's Toolbox, Wiley, 16 lutego 2001, s. 218-220, ISBN 978-0-8138-1129-1 [dostęp 2018-02-06] (ang.).
  3. Zwiedzaj redakcję Gazety Wyborczej w internecie, „wyborcza.pl” [dostęp 2018-02-06] (pol.).
  4. Newsroom / The Newsroom. [dostęp 2018-02-07].w bazie Filmweb [dostęp 2018-02-06].
  5. Soraya Roberts, Why Canadians Aren’t Laughing at Latest Version of ‘The Newsroom’, „The Daily Beast”, 9 lipca 2012 [dostęp 2018-02-07] (ang.).
  6. Legenda telewizji 2: Kontynuacja / Anchorman 2: The Legend Continues. [dostęp 2018-02-07].w bazie Filmweb [dostęp 2018-02-06].
  7. Spotlight. [dostęp 2018-02-07].w bazie Filmweb [dostęp 2018-02-06].
  8. The Morning Show. [dostęp 2020-01-09]. w bazie Filmweb [dostęp 2020-01-08].