Przejdź do zawartości

Nikołaj Żurin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Iwanowicz Żurin
Николай Иванович Журин
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1908
Orenburg

Data i miejsce śmierci

17 lipca 1996
Moskwa

zastępca członka KC KPZR
Okres

od 1956
do 1961

Przynależność polityczna

KPZR

II sekretarz KC Komunistycznej Partii Kazachstanu
Okres

od 1956
do 1957

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”

Nikołaj Iwanowicz Żurin (ros. Николай Иванович Журин, ur. 1 grudnia?/14 grudnia 1908 w Orenburgu, zm. 17 lipca 1996 w Moskwie) – radziecki polityk, zastępca członka KC KPZR (1956-1961 i 1966-1971), II sekretarz KC Komunistycznej Partii Kazachstanu (1956–1957).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1930 w WKP(b), 1931-1932 członek Prezydium i zastępca przewodniczącego rejonowej rady kolejarzy w Aktiubińsku, 1932-1933 instruktor i kierownik sektora Komitetu Obwodowego WKP(b) w Aktiubińsku, 1933-1937 pomocnik szefa wydziału politycznego sowchozu. Od 1937 instruktor KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Kazachstanu, 1939 zastępca kierownika Wydziału Kadr KC KP(b)K, od sierpnia 1939 do listopada 1941 I sekretarz Komitetu Obwodowego KP(b)K w Kustanaju, później I sekretarz rejonowego komitetu KP(b)K w obwodzie semipałatyńskim, 1945-1947 sekretarz Komitetu Obwodowego KP(b)K w Semipałatyńsku, 1947–1948 słuchacz kursów przy KC WKP(b). 1948-1951 ponownie sekretarz Semipałatyńskiego Komitetu Obwodowego KP(b)K, w 1951 II sekretarz, a od września 1951 do kwietnia 1956 I sekretarz Komitetu Obwodowego KP(b)K/KPK w Akmole (obecnie Astana). Od 25 lutego 1956 do 17 października 1961 zastępca członka KC KPZR, od 3 kwietnia 1956 do 26 grudnia 1967 II sekretarz KC KPK, od stycznia 1958 do stycznia 1963 I sekretarz Północnokazachstańskiego Komitetu Obwodowego KPK, od stycznia 1963 do grudnia 1964 I sekretarz Zachodniokazachstańskiego Krajowego Komitetu KPK, od 8 kwietnia 1966 do 30 marca 1971 ponownie zastępca członka KC KPZR. Od stycznia 1972 na emeryturze. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 4 do 8 kadencji.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]