Nikołaj Kurnakow
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 grudnia 1860 |
| Data i miejsce śmierci |
19 marca 1941 |
| doktor chemii | |
| Specjalność: metaloznawstwo, chemia | |
| Alma Mater |
Petersburski Instytut Górniczy |
| Odznaczenia | |
 
| |
Nikołaj Siemionowicz Kurnakow (ros. Никола́й Семёнович Курнако́в, ur. 24 listopada?/6 grudnia 1860 w Nolinsku, zm. 19 marca 1941 w Barwisze w obwodzie moskiewskim) – rosyjski metaloznawca i chemik. Zajmował się głównie chemią fizyczną. Opracował metodę analizy termicznej stopów metali. Znacząco rozwinął technologię produkcji aluminium i rozdzielania platynowców. Był profesorem kilku uczelni w Petersburgu, a także członkiem Petersburskiej Akademii Nauk i Akademii Nauk ZSRR.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1877 ukończył wojskowe gimnazjum w Niżnym Nowogrodzie, a w 1882 Petersburski Instytut Górniczy, po czym przez rok przebywał w celach naukowych w Niemczech i Austrii[1]. W 1885 obronił pracę dyplomową i został pracownikiem Petersburskiego Instytutu Górniczego, od 1892 jako profesor.
Kurnakow był pionierem wykorzystywania rosyjskich złóż mineralnych, zwłaszcza platyny, potasu i magnezu. Napisał ponad 200 artykułów i książek naukowych dotyczących takich dziedzin nauki jak mineralogia, metalurgia, metalografia, metaloznawstwo, chemia organiczna i nieorganiczna.[2] W 1940 otrzymał Order Czerwonego Sztandaru Pracy, a w 1941 Nagrodę Stalinowską.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia PWN, Tom 2, Warszawa 1991, s. 255.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ академик Николай Семенович Курнаков [online], chem.msu.su [dostęp 2024-04-24].
- ↑ The Life and Work of Nikolai Semenovich Kurnakov