Nikołaj Nasonow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Wiktorowicz Nasonow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1855
Moskwa

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1939
Moskwa

profesor nauk przyrodniczych
Specjalność: zoologia
Alma Mater

Uniwersytet Moskiewski

Profesura

1889

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Cesarska Akademia Nauk
Akademia Nauk ZSRR

Nikołaj Wiktorowicz Nasonow (ros. Николай Викторович Насонов, ur. 14 lutego?/26 lutego 1855 w Moskwie, zm. 11 lutego 1939 tamże) – rosyjski zoolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1879 roku ukończył studia na wydziale matematyczno-fizycznym Uniwersytecie Moskiewskim. W 1889 powołany na katedrę zoologii Uniwersytetu Warszawskiego, kierował nią do 1906 roku. Od 1906 do 1921 dyrektor Muzeum Zoologicznego Cesarskiej Akademii Nauk, od 1921 do 1931 kierował pracownią zoologii doświadczalnej Akademii Nauk ZSRR. W 1897 został członkiem korespondentem Cesarskiej Akademii Nauk, w 1906 członkiem zwyczajnym.

Był autorem prac z zakresu faunistyki, embriologii, morfologii, zoogeografii i biologii eksperymentalnej. Jako pierwszy opisał w 1883 roku gruczoł znajdujący się na odwłokach pszczół, nazwany gruczołem Nasonowa.

Jego synem był cytofizjolog Dmitrij Nasonow.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]