Nikołaj Ryczkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Ryczkow
Николай Рычков
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Nikołaj Michajłowicz Ryczkow

Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1897
Biełaja Chołunica

Data i miejsce śmierci

28 marca 1959
Małachowka

Komisarz ludowy sprawiedliwości ZSRR
Okres

od 19 stycznia 1938
do 15 marca 1946

Przynależność polityczna

WKP(b)

Poprzednik

Nikołaj Krylenko

Następca

on sam jako minister sprawiedliwości ZSRR

Minister Sprawiedliwości ZSRR
Okres

od 19 marca 1946
do 29 stycznia 1948

Przynależność polityczna

WKP(b)

Poprzednik

on sam jako komisarz ludowy sprawiedliwości

Następca

Konstantin Gorszenin

Prokurator generalny RFSRR
Okres

od sierpień 1937
do styczeń 1938

Przynależność polityczna

WKP(b)

Poprzednik

Faina Efimovna Nyura

Następca

Iwan Golakow

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru

Nikołaj Michajłowicz Ryczkow (ros. Николай Михайлович Рычков, ur. 2 grudnia 1897 w Biełej Chołunicy, zm. 28 marca 1959 w Małachowce) – radziecki polityk, ludowy komisarz/minister sprawiedliwości ZSRR (1938-1948).

1909-1917 uczeń tokarza i tokarz w uralskiej fabryce, 1917-1918 sekretarz komitetu wykonawczego rady delegatów robotniczych i żołnierskich, komisarz miejskiej gospodarki. 1918-1920 funkcjonariusz Czeki na Uralu, 1921-1922 mimo braku wykształcenia prawniczego był zastępcą przewodniczącego trybunału wojskowego 5 Armii w Irkucku. 1922-1927 prokurator Syberyjskiego Okręgu Wojskowego, 1927-1931 zastępca prokuratora Armii Czerwonej, 1931-1937 członek Kolegium Wojskowego Sądu Najwyższego ZSRR, 1937-1938 prokurator Rosyjskiej FSRR. Od 19 stycznia 1938 do 29 stycznia 1948 ludowy komisarz/minister sprawiedliwości ZSRR. 1948-1951 zastępca wojskowego prokuratora wojsk lądowych, 1951-1955 zastępca Głównego Prokuratora Wojskowego, od maja 1955 na emeryturze. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 2 kadencji.

Brał udział w masowych represjach okresu stalinizmu, jako członek "trójek" kolegiów uczestniczył w "procesach moskiewskich", 1938-1947 był członkiem tajnej komisji Biura Politycznego KC WKP(b) do spraw sądowych, która zatwierdzała wszystkie decyzje o wyrokach śmierci w ZSRR. Odznaczony trzema Orderami Lenina i dwoma Orderami Czerwonego Sztandaru.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]