Niziny Sasko-Łużyckie
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja |
Niziny Sasko-Łużyckie |
| Powierzchnia • ogółem • w Polsce |
|
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Niziny Sasko-Łużyckie (317) – podprowincja fizycznogeograficzna na pograniczu południowo-zachodniej Polski i wschodnich Niemiec, stanowiąca południową część Niżu Środkowoeuropejskiego. W regionie dominują piaszczyste stożki napływowe sudeckich rzek: Nysy Łużyckiej, Bobru i Kwisy. Przeważają tu bory sosnowe. Bogate złoża miedzi (LGOM) na obszarze monokliny przedsudeckiej.
Na terenie Polski Niziny Sasko-Łużyckie dzielą się na 3 makroregiony i 7 mezoregionów:
- 317.2 Obniżenie Dolnołużyckie
- 317.23 Kotlina Zasiecka
- 317.2 Obniżenie Dolnołużyckie
- 317.4 Wzniesienia Łużyckie
- 317.46 Wał Mużakowski
- 317.4 Wzniesienia Łużyckie
- 317.7 Nizina Śląsko-Łużycka
- 317.74 Bory Dolnośląskie
- 317.75 Równina Szprotawska
- 317.76 Wysoczyzna Lubińska
- 317.77 Równina Legnicka
- 317.78 Równina Chojnowska
- 317.7 Nizina Śląsko-Łużycka
Bibliografia
- J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2002 (ISBN 83-01-13897-1)