Nośnik magnetyczny (pamięć magnetyczna) – nośnik danych wykorzystujący do przechowywania danych zjawisko ferromagnetyzmu. Zapis i odczyt dokonywany jest z wykorzystaniem głowic elektromagnetycznych. Odmienny sposób zapisu i odczytu stosowały historyczne już pamięci magnetyczne: ferrytowa, cienkowarstwowa, drutowa i pęcherzykowa[1].
| Nazwa nośnika
|
Nazwa urządzenia
|
| taśma magnetyczna
|
magnetofon, streamer
|
| bęben magnetyczny
|
pamięć bębnowa
|
| dyskietka magnetyczna 3,5" – DD, HD, 2HD
|
stacja dyskietek FDD 3,5"
|
| dyskietka magnetyczna 5,25" – 360 kB ÷ 1,2 MB
|
stacja dyskietek FDD 5,25"
|
| dyskietka magnetyczna 8"
|
stacja dyskietek FDD 8"
|
| dyskietka magnetyczna typu ZIP – 100, 250 lub 750 MB
|
napęd ZIP
|
| dysk magnetyczny 5 MB (1980 r.)[2] do 16 TB (2018 r.)
|
dysk twardy HDD 5,25", 3,5", 2,5", 1,8"
|
- ↑ "1000 słów o komputerach i informatyce" W-wa 1976 r. Wydawnictwo MON.
- ↑ Disc-storage innovations keep coming while manufacturers ponder user needs. „EDN”, s. 59, 1980-05-20 (ang.).
