No. 64 Squadron RAF
| Tenax propositi | |
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1 sierpnia 1916 |
| Rozformowanie |
31 stycznia 1991 |
| Działania zbrojne | |
| Front zachodni (1918), Francja, Dunkierka Bitwa o Anglię, (1940-1941), Normandia, Niemcy (1944-1945) | |
| Organizacja | |
| Numer |
64 |
| Dyslokacja |
Sedgeford, Francja, Egipt, Church Fenton, Egipt |
| Rodzaj sił zbrojnych |
Lotnictwo |
| Podległość | |
No. 64 Squadron RAF brytyjska jednostka lotnicza utworzona w 1 sierpnia 1916 w Sedgeford jako No 64 Squadron RFC, został ostatecznie rozwiązany w 1991 roku.
I wojna światowa[edytuj | edytuj kod]
Eskadra była jednostką treningową latającą na samolotach Royal Aircraft Factory F.E.2 oraz Farman MF.11. W czerwcu 1917 roku została wyposażona w samoloty myśliwskie z prawdziwego zdarzenia Sopwith Pup oraz wielozadaniowe Avro 504. W październiku tego roku jednostka została skierowana na front zachodni do Francji i uzbrojona w samoloty Airco DH.5, a następnie w marcu 1918 w Royal Aircraft Factory S.E.5. Po powrocie do Wielkiej Brytanii została skierowana do bazy lotniczej RAF Narborough i rozwiązana 31 grudnia 1919 roku.
No. 64 Squadron RAF w całym okresie I wojny światowej odniosła ponad 130 zwycięstw.
Łącznie w jednostce służyło 11 asów myśliwskich m.in.:
- James Anderson Slater (22), Edmund Tempest (17)[1], Philip Scott Burge (11), Thomas Rose (11), Charles Cudemore (10)[2], William H. Farrow (9), Dudley Lloyd Evans (8), Edward Dawson Atkinson, Charles Arthur Bissonette[3] (6), Bernard Albert Walkerdine (6), Edward Dawson Atkinson[4] (5), Ronald McClintock (5).
Piloci eskadry latali na samolotach: Airco DH.5, Royal Aircraft Factory S.E.5
Okres międzywojenny[edytuj | edytuj kod]
W związku z wybuchem kryzysu abisyńskiego w 1935 roku eskadra został ponownie powołana i zreorganizowana do istnienia 1 marca 1936 roku w Heliopolis, przedmieściach Kairu. Jednostka wyposażona została w samoloty Hawker Demon i utworzona z eskadr D No. 6 Squadron RAF oraz No. 208 Squadron RAF. Jednostka wzięła udział w wojnie abisyńskiej. Była wykorzystywana między innymi do ataków na lotniska włoskie. Po zakończeniu konfliktu w maju 1936 roku jednostka wróciła do Wielkiej Brytanii i została włączona do obrony terytorialnej.
W grudniu 1938 roku jednostka została przezbrojona w samoloty Bristol Blenheim i ulokowano w Church Fenton w North Yorkshire.
Oznaczenia jednostki[edytuj | edytuj kod]
- XQ - luty 1939 - wrzesień 1939
- SH - wrzesień 1939 - kwiecień 1951
Wyposażenie jednostki[5][edytuj | edytuj kod]
- Farman MF.11, Royal Aircraft Factory F.E.2 - sierpień 1916 - czerwiec 1917
- Avro 504, Sopwith Pup - czerwiec 1917 - październik 1917
- Airco DH.5 - październik 1917 - styczeń 1918
- Royal Aircraft Factory S.E.5 - styczeń 1918 - luty 1919
- Bristol Blenheim - grudzień 1938 - kwiecień 1940
- Supermarine Spitfire - kwiecień 1940 - listopad 1944
- North American P-51 Mustang - listopad 1944 - maj 1946
- De Havilland Hornet - luty 1946 - marzec 1951
- Gloster Meteor - grudzień 1950 - wrzesień 1958
- Gloster Javelin - sierpień 1958 - czerwiec 1967
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Christopher F. Shores, Russell Guest: Above the trenches: a complete record of the fighter aces and units of the British Empire Air forces 1915-1920. London: Grub Street, 1990, s. 97. ISBN 0-948817-19-4.
- Strony RAF: 64 Squadron. [dostęp 2011-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 grudnia 2010)]. (ang.).
- The Aerodrome: 64 Squadron. [dostęp 2011-01-06]. (ang.).
- RAF: 64 Squadron. [dostęp 2011-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).
- Air of Authority - A History of RAF Organisation: No 61 - 65 Squadron Histories. [dostęp 2011-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 marca 2009)]. (ang.).