Ości (powieść)

Ości
Autor	Ignacy Karpowicz
Typ utworu	powieść
	Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Polska
Język	polski
Data wydania	2013
Wydawca	Wydawnictwo Literackie

Ości – powieść Ignacego Karpowicza opublikowana w 2013 roku. Znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike 2014^[1] oraz otrzymała wyróżnienie czytelników przyznawane w ramach tej nagrody.

Treść[edytuj | edytuj kod]

Powieść opisuje perypetie grupy ludzi, których łączą osobliwe relacje. Młode, pełne przeciwieństw małżeństwo Mai i Szymona – ona jest nerwowa i neurotyczna, on jest racjonalistą. Oboje uwikłani są w pozamałżeński romans, którego nie próbują ukryć między sobą. Jest także para gejów – nieco staroświecki, ceniący zacisze domowe Andrzej i jego partner Krzyś, w którym od lat podkochuje się Norbert. Ale ten jest w monogamicznym związku z Wietnamczykiem Kuanem, biznesmenem występującym nocami jako drag queen, mężem Mari, która stara się nie dopuszczać jego sekretu do świadomości. Jednocześnie Norbert nawiązuje romans z Ninel Czeczot, sportretowaną sześćdziesięcioletnią feministką i socjolożką^[2]. Wielorakość wątków i postaci tworzy fragmentaryczną fabułę, w której wszyscy bohaterowie nadzwyczaj zgodnie koegzystują. Wchodzą między sobą w wieloznaczną zależność, próbując tworzyć związki, budować relacje, które wpływają na ich życie nieustannie je komplikując. Zdaniem Przemysława Czaplińskiego jest to: jeden z najciekawszych utworów o rodzinie, jakie zdarzyło mi się czytać w polskiej literaturze ostatnich kilkunastu lat. Pisarz pokazał rodzinę w ruchu – jako dynamiczną konstelację, która przyłącza nowych członków^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Nagroda Nike 2014 [online], nike.org.pl [dostęp 2015-10-30] .
↑ MichałM. Wąsowsk MichałM., Ignacy Karpowicz atakuje Kingę Dunin. Oskarża guru feminizmu o molestowanie seksualne [online], 30 września 2014 .
↑ ''Ości'': dobra nowina Karpowicza [online], wyborcza.pl [dostęp 2015-10-29] .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[1] Nagroda Nike 2014 [online], nike.org.pl [dostęp 2015-10-30] .

[2] MichałM. Wąsowsk MichałM., Ignacy Karpowicz atakuje Kingę Dunin. Oskarża guru feminizmu o molestowanie seksualne [online], 30 września 2014 .

[3] ''Ości'': dobra nowina Karpowicza [online], wyborcza.pl [dostęp 2015-10-29] .

[1]

[2]

[3]

Nagroda główna	Widnokrąg (1997) Piesek przydrożny (1998) Chirurgiczna precyzja (1999) Matka odchodzi (2000) Pod Mocnym Aniołem (2001) W ogrodzie pamięci (2002) Zachód słońca w Milanówku (2003) Gnój (2004) Jadąc do Babadag (2005) Paw królowej (2006) Traktat o łuskaniu fasoli (2007) Bieguni (2008) Piosenka o zależnościach i uzależnieniach (2009) Nasza klasa (2010) Pióropusz (2011) Książka twarzy (2012) Ciemno, prawie noc (2013) Zajeździmy kobyłę historii. Wyznania poobijanego jeźdźca (2014) Księgi Jakubowe (2015) Nakarmić kamień (2016) Żeby nie było śladów (2017) Rzeczy, których nie wyrzuciłem (2018) Nie ma (2019) Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli (2020) Kajś (2021) Mondo cane (2022) Ten się śmieje, kto ma zęby (2023)
Wybór czytelników	Prawiek i inne czasy (1997) Mitologia Greków i Rzymian (1998) Dom dzienny, dom nocny (1999) Matka odchodzi (2000) Pod Mocnym Aniołem (2001) Gra na wielu bębenkach (2002) Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną (2003) Gnój (2004) Podróże z Herodotem (2005) Dwukropek (2006) Gottland (2007) Bieguni (2008) Gulasz z turula (2009) Jerzy Giedroyc. Do Polski ze snu (2010) Dziennik 1962–1969 (2011) Miłosz: biografia (2012) Morfina (2013) Ości (2014) Księgi Jakubowe (2015) 1945. Wojna i pokój (2016) Dwanaście srok za ogon (2017) Rzeczy, których nie wyrzuciłem (2018) Nie ma (2019) 27 śmierci Toby’ego Obeda (2020) Kajś (2021) Oni. Homoseksualiści w czasie II wojny światowej (2022) Gdynia obiecana. Miasto, modernizm, modernizacja 1920–1939 (2023)
Nagroda 25-lecia	Nie ma (2021)