Ciemno, prawie noc
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Typ utworu | |||
| Wydanie oryginalne | |||
| Miejsce wydania | |||
| Język |
polski | ||
| Data wydania |
2012 | ||
| Wydawca | |||
| |||
Ciemno, prawie noc[1] – powieść Joanny Bator opublikowana w 2012. Utwór nawiązuje gatunkowo do powieści kryminalnej, powieści psychologicznej, powieści gotyckiej i horroru[2][3]. Powieść została w 2013 nagrodzona Nagrodą literacką Nike[4], otrzymała też przyznawaną przez TVP Kultura nagrodę Gwarancji Kultury w kategorii „Literatura”[5]. Była nominowana do Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia[6] oraz znalazła się w półfinale Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus”[7].
Bohaterką Ciemno, prawie noc jest reporterka Alicja Tabor, która po latach powraca do rodzinnego Wałbrzycha, aby napisać reportaż o porywanych dzieciach, a także aby zmierzyć się z własną mroczną historią rodzinną.
Joanna Bator pracowała nad książką przebywając w Tokio. Według słów pisarki powieść zainspirowały dwa elementy, które przyszły jej do głowy – fraza ciemno, prawie noc oraz wałbrzyski Zamek Książ[8].
Przemysław Czapliński odczytał Ciemno, prawie noc jako powieść o dynamice polskiej duchowości, o społeczeństwie pozbawionym wspólnego języka i o nieuchronnej obcości w relacjach międzyludzkich[2]. Kinga Dunin również wskazywała na obecny w powieści rozpad języka, wskazywała także na ukazane w niej polskie strachy (m.in. polityczne, religijne, historyczne, rodzinne i socjalne); w jej interpretacji jedyną strategią umożliwiającą uniknięcie tych strachów jest strategia ekscentryka i odmieńca, wyobcowanego ze społeczeństwa[9]. Powieść polecała na łamach „Gazety Wyborczej” Olga Tokarczuk[10], rekomendował ją także Michał Witkowski w programie telewizyjnym Xięgarnia[11].
Powieść została zekranizowana przez Borysa Lankosza[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ISBN 978-83-7747-628-4
- ↑ a b Przemysław Czapliński: Nowa powieść Joanny Bator. Alicja w krainie strachów. [dostęp 2014-01-13].
- ↑ „Ciemno, prawie noc” – Joanna Bator [online], Instytut Książki [dostęp 2014-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-24].
- ↑ Nike dla Joanny Bator. [dostęp 2014-01-13].
- ↑ Gwarancje Kultury rozdane. [dostęp 2014-01-13].
- ↑ Gryfia 2013 Książki nominowane. „Ciemno, prawie noc” [online], Nagroda Gryfia [dostęp 2014-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-27].
- ↑ Półfinały 8. Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. [dostęp 2014-01-13].
- ↑ Joanna Wonko-Jędryszek. Wstrząsy i powroty. Rozmowa z Joanną Bator. „Archipelag”. 9/2012. s. 121. [zarchiwizowane z adresu 2013-10-30].
- ↑ Kinga Dunin, Dunin: Kociary zbawiają świat [online], Krytyka Polityczna, 24 listopada 2012 [dostęp 2014-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-07].
- ↑ Książki pod choinkę polecają pisarze. „Ciemno, prawie noc” Joanny Bator [online], Wyborcza.pl, 14 grudnia 2012 [dostęp 2014-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-18].
- ↑ Xsiążki na weekend. [dostęp 2014-01-13].
- ↑ Borys Lankosz bierze na warsztat „Ciemno, prawie noc” i „Ziarno prawdy”. [dostęp 2014-01-13].