Obrona francuska

	a	b	c	d	e	f	g	h
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	a	b	c	d	e	f	g	h

Obrona francuska (C00-C19)

Obrona francuska – popularny debiut półotwarty, oznaczony kodami ECO od C00 do C19, charakteryzujący się posunięciami

1. e4 e6

Jego podstawowa idea polega na zabezpieczeniu słabego pola f7 i przygotowaniu posunięcia d7-d5, przy jednoczesnym zapewnieniu rozwoju skrzydłu królewskiemu. Białe praktycznie nie są w stanie skutecznie zapobiec temu planowi, dlatego ich strategia polega na wykorzystaniu trudności z rozwinięciem hetmańskiego gońca czarnych ("francuski goniec") oraz zacieśnieniu pozycji czarnych ruchem e4-e5 i rozwinięciu aktywnych działań na skrzydle królewskim (włącznie z klasyczną ofiarą gońca).

Ze swej strony czarne mają jasną kontrgrę c7-c5 a przy e4-e5 białych, także f7-f6, a ich szanse są większe na skrzydle hetmańskim.

Posunięcie 1...e6 znał już Lucena, swoją nazwę obrona francuska zyskała po korespondencyjnym meczu Paryż–Londyn w latach 1834–1836, w którym szachiści francuscy odnieśli zwycięstwo, zaskakując przeciwników nowym posunięciem. Obronę francuską w meczach o mistrzostwo świata stosowali m.in.: Siegbert Tarrasch, Max Euwe, Michaił Botwinnik, Tigran Petrosjan, kilku porażek w walce przeciw niej doznał Garri Kasparow, obecnie wchodzi ona do repertuaru otwarć wielu silnych arcymistrzów i jest trzecim pod względem częstości ruchem stosowanym w odpowiedzi na 1.e4 (po 1 ..c5 i 1 ..e5).

Podstawowe warianty

wariant wymienny	2.d4 d5 3.e:d5 e:d5 (C01)
wariant zamknięty	2.d4 d5 3.e5 (C02)
wariant Tarrascha	2.d4 d5 3.Sd2 (C03-C09)
wariant Rubinsteina	2.d4 d5 3.Sc3 d:e4 (C10)
wariant Steinitza	2.d4 d5 3.Sc3 Sf6 4.e5 (C11)
wariant klasyczny	2.d4 d5 3.Sc3 Sf6 4.Gg5 (C11-C14)
wariant Winawera	2.d4 d5 3.Sc3 Gb4 (C15-C19)

Wybrana literatura

• Raymond Keene (1984), French Defence: Tarrasch Variation, Batsford, ISBN 0-7134-4577-7
• John Watson (2003), Play the french, Everyman Chess, ISBN 1-85744-337-3
• Lew Psachis (2003), Advance and Other Anti-French Variations, Batsford, ISBN 09780713488432
• Lew Psachis (2003), French Defence 3 Nd2, Sterling Pub, ISBN 978-0-7134-8825-8
• Lew Psachis (2004), French defence: Steinitz, classical and other systems, Batsford, ISBN 0-7134-8941-3
• Wolfgang Uhlmann (2004), Französisch ... richtig gespielt - Ein Leben lang Französisch, Beyer, ISBN 3-88805-271-8
• Wjaczesław Ejnhorn (2008), Chess Explained: The French, Gambit Publications, ISBN 1-904600-95-6
• Andreas Tzermiadianos (2008), How to Beat the French Defence: The Essential Guide to the Tarrasch, Everyman Chess, ISBN 978-1-85744-567-1

Bibliografia

• W.Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", tom I, Warszawa 1986, str. 271

Linki zewnętrzne

• chessgames.com: French Defence 1. e4 e6 (ang.)
• The French Defense by David Surratt (ang.)