Odmiedniczkowe zapalenie nerek
| pyelonephritis | |
| |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
N10 |
|---|---|
| ICD-10 |
N11 |
| N11.0 |
Niezaporowe przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek związane z odpływem |
| N11.1 |
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek związane z przeszkodą dla odpływu moczu |
| N11.8 |
Inne przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek |
| N11.9 |
Przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, nieokreślone |
| ICD-10 |
N12 |
Odmiedniczkowe zapalenie nerek (łac. pyelonephritis) – jedna z najcięższych chorób zakaźnych układu moczowego[1]. Czynnikiem etiologicznym w 80% jest Escherichia coli[1]. Przebieg może być ostry lub przewlekły. W przeciwieństwie do zakażenia ostrego postać przewlekła przebiega skąpoobjawowo lub bezobjawowo aż do zaawansowanego stadium przewlekłej niewydolności nerek (ich nieodwracalnego uszkodzenia).
Przewlekle odmiedniczkowe zapalenie nerek jest następstwem powstania blizn w nerce po nieleczonym lub zbyt późno leczonym ostrym odmiedniczkowym zapaleniu nerek. U dzieci z odpływem pęcherzowo-moczowodowym zmiany takie określane są jako nefropatia refluksowa. Wiadomo obecnie, że zmiany bliznowate w nerkach mogą powstawać u dzieci bez jakiejkolwiek wady układu moczowego, po przebytym w pierwszych latach życia zapalenia układu moczowego. Może prowadzić do przewlekłej niewydolności nerek.
Objawy[edytuj | edytuj kod]
- ból w lędźwiach promieniujący do pachwiny
- gorączka od 37-38 stopni
- dreszcze, nudności lub wymioty
- parcie na pęcherz moczowy z pieczeniem i bólem przy oddawaniu moczu
- mocz z domieszką krwi lub kłaczkami
- leukocyturia
- osłabienie
- bóle głowy
Do niecharakterystycznych objawów należą:
- Pobolewania w okolicy lędźwiowej (czasami obustronne).
- Nadciśnienie tętnicze.
- Osłabienie.
- Długotrwale utrzymujące się zmiany w moczu: niewielki białkomocz, obecność dużej ilości bakterii w moczu.
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
Kuracja antybiotykowa i picie dużej ilości płynów w celu wypłukania bakterii z układu moczowego to standardowe postępowanie przy zapaleniu nerek.
Zalecenia ogólne[edytuj | edytuj kod]
- Ograniczenie aktywności fizycznej jest zazwyczaj zalecane.
- Nie ma specjalnej diety przy braku objawów niewydolności nerek, zalecany jest sok żurawinowy.
- Konieczna jest współpraca z lekarzem i nielekceważenie jego zaleceń, nawet przy braku dolegliwości, stosowanie zaleconych leków odkażających oraz systematyczne zgłaszanie się na wyznaczone badania kontrolne.
Leczenie farmakologiczne[edytuj | edytuj kod]
Konieczne jest przewlekłe (miesiące, lata) stosowanie leków odkażających drogi moczowe. Czasami są zalecane leki zakwaszające mocz. Jeśli chorobie towarzyszy nadciśnienie tętnicze, konieczne jest stosowanie leków obniżających ciśnienie.
