Okręty patrolowe typu Darussalam
 „Darulaman” w 2013 roku | |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia | |
| Wejście do służby |
2011–2014 |
| Zbudowane okręty |
4 |
| Okręty w służbie |
4 |
| Dane taktyczno-techniczne[1][2] | |
| Wyporność |
standardowa: 1486 ton |
| Długość |
całkowita: 80 metrów |
| Szerokość |
13 metrów |
| Zanurzenie |
3–3,3 metra |
| Napęd |
2 silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 8,5 MW (11 400 KM) |
| Prędkość |
22 węzły |
| Zasięg |
7500 Mm przy prędkości 12 węzłów |
| Załoga |
54 |
| Uzbrojenie |
1 działo uniwersalne Bofors kal. 57 mm lub 1 działko rewolwerowe kal. 27 mm |
Okręty patrolowe typu Darussalam – brunejskie okręty patrolowe z początku XXI wieku. W latach 2010–2014 w niemieckiej stoczni Lürssen w Vegesack zbudowano cztery jednostki tego typu. Okręty weszły w skład Marynarki Wojennej Brunei w latach 2011–2014. Wszystkie nadal znajdują się w składzie floty i mają status operacyjny (stan na 2020 rok).
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Okręty patrolowe typu Darussalam zostały zamówione przez rząd Brunei w stoczni Lürssen w Vegesack (projekt o nazwie OPV 80)[1][2]. Patrolowce zamówiono zamiast trzech korwet typu Nakhoda Ragam, które nie zostały odebrane przez Brunei[2]. Przeznaczeniem jednostek są operacje patrolowania i nadzoru morskiego, ochrona infrastruktury brzegowej, operacje abordażowe, wsparcie sił specjalnych i kontrola płytkich wód przybrzeżnych[3]. Okręty są przystosowane do zaopatrywania w morzu i wyposażone w lądowisko dla śmigłowców[3].
Okręty typu Darussalam zostały zwodowane w latach 2010–2013[2].
| Okręt | Stocznia | Wodowanie | Wejście do służby | Los |
|---|---|---|---|---|
| „Darussalam” (06) | Lürssen | marzec 2010 | 14 czerwca 2011 | w służbie (2020) |
| „Darulehsan” (07) | wrzesień 2010 | |||
| „Darulaman” (08) | 6 stycznia 2011 | 12 grudnia 2011 | ||
| „Daruttaqwa” (09) | 24 sierpnia 2013 | 9 maja 2014 |
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Jednostki typu Darussalam są okrętami patrolowymi o długości całkowitej 80 metrów (75 metrów między pionami), szerokości 13 metrów i zanurzeniu 3–3,3 metra[1][2]. Wyporność standardowa wynosi 1486 ton, zaś pełna 1625 ton[1][3]. Okręty napędzane są przez dwa silniki wysokoprężne MTU 12V 1163 TB93 o łącznej mocy 8,5 MW (11 400 KM), poruszające poprzez wały napędowe dwoma śrubami o zmiennym skoku[1][3][a]. Maksymalna prędkość jednostek wynosi 22 węzły[1][3]. Zasięg wynosi 7500 Mm przy prędkości 12 węzłów[1][2].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostek składa się z dziobowego działa uniwersalnego Bofors SAK-57 Mk 3 kalibru 57 mm L/70 (na trzech pierwszych okrętach; czwarty – „Daruttaqwa” – ma w tym miejscu działko rewolwerowe Rheinmetall MLG 27 kalibru 27 mm L/63) oraz dwóch pojedynczych armat automatycznych GAM-B01 kalibru 20 mm L/90[1][2]. Uzbrojenie rakietowe stanowią dwie podwójne wyrzutnie przeciwokrętowych pocisków rakietowych Exocet MM40 Block 3[1][2].
Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje dwa radary nawigacyjne Furuno, radar dozoru powietrznego i nawodnego Terma Scanter 4100, radar kierowania ogniem Thales Sting EO Mk 2, system walki elektronicznej EDO ES-3601 i głowicę elektrooptyczną Zeiss MEOS II[1][2]. Na okrętach zamontowano też dwie wyrzutnie celów pozornych Terma SKWS DL-6O[1][2]. Jednostki wyposażone są także w dwie łodzie hybrydowe – dziesięciometrową (umieszczoną na rampie rufowej) i czterometrową, obsługiwaną przez żurawik; na rufie znajduje się też lądowisko dla śmigłowca o masie do 11 ton, z możliwością uzupełnienia paliwa przez statek powietrzny[1][3].
Załoga pojedynczego okrętu składa się z 54 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][b].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Okręty patrolowe typu Darussalam („Darussalam”, „Darulehsan”, „Darulaman” i „Daruttaqwa”) zostały wcielone do służby w Marynarce Wojennej Brunei w latach 2011–2014[2]. Jednostki otrzymały numery burtowe 06–09[1][2]. Wszystkie cztery okręty nadal znajdują się w składzie floty i mają status operacyjny (stan na 2020 rok)[2].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gogin 2021 ↓ podaje, że moc siłowni wynosi 11 560 KM.
- ↑ Gogin 2021 ↓ podaje, że załoga liczy 58 osób, z możliwością zaokrętowania dalszych 50, zaś OPV 80 2021 ↓ podaje liczebność załogi 40 + 18 osób.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ivan Gogin: DARUSSALAM patrol ships (2011-2014). Navypedia. [dostęp 2021-08-12]. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 2015-2016. Stephen Saunders (red.). Jane’s Information Group Ltd, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).
- OPV 80. luerssen-defence.com. [dostęp 2021-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-13)]. (ang.).
