Rheinmetall
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Rheinmetall Platz 1 |
| Data powstania |
1889 |
| Giełda | |
| ISIN | |
| Symbol akcji |
RHM |
Położenie na mapie Düsseldorfu  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii  | |
 51°15′12,9505″N 6°47′05,7821″E/51,253597 6,784939
| |
| Strona internetowa | |
Rheinmetall AG – niemiecka spółka akcyjna założona przez inżyniera Heinricha Erhardta w 1889 z siedzibą w Düsseldorfie. Zajmuje się produkcją na potrzeby przemysłu obronnego i samochodowego w fabrykach w Düsseldorfie, Kassel i Unterlüß. Jest wiodącym międzynarodowym producentem systemów w przemyśle zbrojeniowym, a jednocześnie wprowadza innowacyjne technologie w sektorze cywilnym[1].
Założona 13 kwietnia 1889 roku jako Rheinische Metallwaaren- und Maschinenfabrik Actiengesellschaft, następnie znacznie rozwinięta przez Heinricha Erhardta, rozpoczęła produkcję sprzętu artyleryjskiego jego konstrukcji. Firma pod koniec I wojny światowej zatrudniała 48 tys. pracowników, w tym 9 tys. kobiet. Po wojnie z powodu zakazu produkcji sprzętu wojskowego dostarczała cywilny sprzęt ciężki oraz maszyny biurowe[1].
W 1933 r. połączyła się ze znaną firmą Borsigwerke, tworząc Rheinmetall-Borsig AG. Od połowy lat 30. XX w. firma ponownie rozpoczęła produkcję broni i amunicji[1].
W czasie II wojny światowej Rheinmetall produkował m.in. uniwersalne karabiny maszynowe MG 42 dla Wehrmachtu. Jego następca, karabin MG 3, jest do dziś używany przez Bundeswehrę.
W latach 1940–1941 spółka wyprodukowała dla armii III Rzeszy 6 egzemplarzy ciężkich samobieżnych moździerzy oblężniczych 60-cm Karl Gerät 040. Z powodu alianckich nalotów na siedziby firmy w Düsseldorfie i Berlinie zakłady rozdrobniono, część z nich przeniesiono na teren środkowych i wschodnich Niemiec, między innymi do Gubina i Wrocławia. Pod koniec II wojny światowej miała 12 głównych zakładów i zatrudniała 85 tys. pracowników (w tym wielu wywiezionych na roboty przymusowe i więźniów, firmę obsługiwał m.in. stworzony na jej potrzeby obóz pracy przymusowej na Psim Polu). Produkowała również amunicję do wszystkich dział artyleryjskich[1].
Po II wojnie, na terenie NRD dawną fabrykę Rheinmetall w Sömmerdzie przekształcono w 1952 roku w VEB Mechanik Büromaschinenwerk Rheinmetall Sömmerda i produkowano tam maszyny do pisania i liczenia, silniki do motorowerów oraz kamery filmowe.
Na terenie RFN fabryka Rheinmetall w Düsseldorfie produkowała po II wojnie maszyny do pisania, amortyzatory, windy, maszyny garbarskie oraz urządzenia transportowe i załadunkowe.
W 1956 firma podejmuje ponownie produkcję uzbrojenia, początkowo broń maszynową, a od 1964 także ciężkiego uzbrojenia[1].
W zakładach Rheinmetall zaprojektowano m.in. armatę gładkolufową Rheinmetall Rh-120 dla czołgu Leopard 2, która produkowana na licencji w USA jako M256, jest używana w amerykańskich czołgach M1 Abrams. Obecnie produkuje armatę Mk 20 Rh 202, armatę czołgową Rh-120, 155 mm haubicę FH-70. Zatrudnia 15 tys. pracowników, a jej obroty przewyższają 2,3 mld euro rocznie[2] (w latach 2022 i 2023 - ponad 6 mld $[3]).
Obecnie, po zjednoczeniu Niemiec i wielu przekształceniach własnościowych spółka działa jako Rheinmetall AG z siedzibą w Düsseldorfie – w dwóch sektorach: samochodowym i obronnym.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Zeittafel zur Unternehmensgeschichte / Rheinmetall W & M. web.archive.org. [dostęp 2025-02-14]. (niem.).
- ↑ Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 193.
- ↑ Größte Rüstungsunternehmen in Europa nach Umsatz im Rüstungsbereich in den Jahren 2022 und 2023. de.statista.com. [dostęp 2025-02-14]. (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 193. ISBN 83-86028-01-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona oficjalna Rheinmetall AG (ang. • niem.)
| Przedsiębiorstwa |
| ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Powiązane tematy | |||||||||||||||||
