Oligaphorura groenlandica
Oligaphorura groenlandica | |||
(Tullberg, 1876) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Oligaphorura groenlandica | ||
Synonimy | |||
|
Oligaphorura groenlandica – gatunek skoczogonka z rzędu Poduromorpha i rodziny Onychiuridae. Zamieszkuje arktyczne obszary Holarktyki.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Ubarwiony biało do lekko żółtawego. Ciało raczej grube, nieco gruszkowatego kształtu o szerokim odwłoku. Pęcherzyki narządów zaczułkowych o 3-4 płatkach, nieco większych niż pseudocellus. Warga górna o 9 szczecinkach (setae). Pokrywa włosów jednolita. Mikrosensilla boczne obecne na drugim i trzecim segmencie tułowia. Kolce analne krótkie i grube. Cewka brzuszna z 14 szczecinkami dystalnymi, 1-2 u podstawy i często dodatkową parą z przedniej strony. Widełki skokowe obecne jako gładkie zagłębienie, a nie fałdka. Pazurki z bocznymi ząbkami i unguiculusem gwałtownie rozszerzającym się u podstawy i wyposażonym w blaszki. Od podobnego Oligaphorura schoetti odróżnia się m.in. tylko 8 szczecinkami na pierwszym segmencie odwłoka i budową unguiculusa[1].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Habitat
[edytuj | edytuj kod]Adaptacja do niskich temperatur
[edytuj | edytuj kod]Skoczogonek ten zdolny jest, podobnie jak Megaphorura arctica do kontrolowanego odwodnienia ciała, dzięki czemu chroni się podczas ekstremalnie niskich, zimowych temperatur przed zamarznięciem[2].
Rozród
[edytuj | edytuj kod]Część populacji partenogenetyczna. W innych (np. północno-norweskiej i tajmyrskiej) występują samce[1].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w strefie arktycznej północnej Europy, Azji i Ameryki Północnej. Występuje m.in.: na Svalbardzie, Jan Mayen, Grenlandii i Tajmyrze[1][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Arne Fjellberg. Collembola of Fennoscandia and Denmark part I: Poduromorpha. „Fauna entomologica scandinavica”. 35, s. 102-103, 1998.
- ↑ Jesper G. Sørensen, Martin Holmstrup. Cryoprotective dehydration is widespread in Arctic springtails. „Journal of insect physiology”. 57 (8), 2011. PMID: 21396373.
- ↑ Frans Janssens: Onychiurinae na: Collembola of the World. [dostęp 2013-11-26].