Olive Fremstad
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Olive Fremstad (ur. 14 marca 1871 w Sztokholmie, zm. 21 kwietnia 1951 w Irvington-on-Hudson[1][2]) – amerykańska śpiewaczka pochodzenia szwedzkiego, sopran.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była nieślubnym dzieckiem, w księgach parafialnych została zapisana jako córka niezamężnej kobiety nazwiskiem Anna Peterson[2]. Jako dziecko została adoptowana przez amerykańską rodzinę z Minnesoty[2]. Początkowo uczyła się gry na fortepianie, następnie w 1890 roku wyjechała do Nowego Jorku, gdzie pobierała lekcje śpiewu u Fredericka Bristola[2]. W 1893 roku wyjechała do Berlina, gdzie uczyła się u Lilli Lehmann[1][2]. Zadebiutowała w 1895 roku w Kolonii jako Azucena w Trubadurze Giuseppe Verdiego[2]. W 1896 roku wystąpiła na festiwalu w Bayreuth[1][2]. W 1897 roku śpiewała w Londynie i Wiedniu, od 1900 do 1903 roku występowała w operze w Monachium[1][2]. W latach 1903–1914 związana była z nowojorską Metropolitan Opera, gdzie w 1908 roku wzięła udział w wykonaniu Tristana i Izoldy Richarda Wagnera pod batutą Gustava Mahlera[1][2]. W 1907 roku kreowała tytułową rolę w amerykańskiej premierze Salome Richarda Straussa[2]. Po odejściu z Metropolitan Opera występowała w Bostonie i Chicago, aż do przejścia na emeryturę w 1920 roku[1][2].
W 1906 roku poślubiła Edsona Sutphena, z którym rozwiodła się w 1911 roku[2]. W 1916 roku wyszła powtórnie za mąż za swojego akompaniatora Harry’ego Lewisa Brainarda, jednak i to małżeństwo zakończyło się w 1925 roku rozwodem[2]. Jej osoba stała się inspiracją dla bohaterki powieści Willi Cather The Song of the Lark[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 199. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1182. ISBN 0-02-865527-3.