Oni szli na Wschód

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oni szli na Wschód
ros. Они шли на Восток
wł. Italiani brava gente
Gatunek

dramat wojenny

Rok produkcji

1964

Data premiery

16 września 1964

Kraj produkcji

ZSRR
Włochy

Język

rosyjski, włoski, niemiecki

Czas trwania

cz. I – 83 min
cz. II – 59 min

Reżyseria

Giuseppe De Santis
Dmitrij Wasiliew

Scenariusz

Siergiej Smirnow
Ennio De Concini
Giuseppe De Santis
Augusto Frassinetti Gian Domenico Giagni

Muzyka

Armando Trovajoli

Zdjęcia

Walentyna Chowańska
Antonio Secchi

Scenografia

Dawid Winicki, Ermanno Manco

Kostiumy

Luciana Marinucci

Montaż

Kławdija Moskwina
Mario Serandrei

Produkcja

Mosfilm, Lionello Santi

Wytwórnia

Mosfilm
Galatea Film

Dystrybucja

Mosfilm
Titanus Distribuzione

Oni szli na Wschód (org. Они шли на Восток, Italiani brava gente) – radziecko-włoski, dwuczęściowy dramat wojenny z 1964 roku w reżyserii Giuseppe De Santisa i Dmitrija Wasiliewa.

Film był pierwszym radzieckim filmem ukazującym II wojnę światową z perspektywy wroga – włoskich żołnierzy[1].

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Atak Niemiec na ZSRR. Pośród nacierających znajduje się oddział włoskiej armii. Włosi w przeciwieństwie do Niemców nie są wrogo nastawieni do Rosjan, a współpraca z niemieckimi sojusznikami od początku się im "nie układa". Włochom brak bezwzględności Niemców wobec ludności cywilnej, z kolei Niemcy odnoszą się z nie skrywaną pogardą do włoskiego sojusznika. Pomiędzy nimi nie raz dochodzi do niesnasek, a nawet wymiany ognia. Apogeum konfliktu ma miejsce w czasie bitwy pod Stalingradem, gdzie włoscy żołnierze pozostawieni zostają samym sobie.

W przeżyciach poszczególnych żołnierzy oddziału ogniskuje się los armii sojuszniczych Hitlera – większość z nich ginie w nierównej walce, inni zamarzają, trafiają do niewoli lub po prostu przepadają bez wieści.

Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]

  • Arthur Kennedy – mjr Ferro Maria Ferri
  • Żanna Prochorienko – Katia
  • Raffaele Pisu – Libero Gabrielli
  • Tatjana Samojłowa – Sonia
  • Andrea Checchi – płk Sermonti
  • Riccardo Cucciolla – Giuseppe Sanna
  • Walerij Somow – Juliano
  • Peter Falk – włoski lekarz wojskowy
  • Lew Prygunow – Loris Bazzocchi
  • Erwin Knausmüller – niemiecki pułkownik
  • Elza Leżdiej – partyzantka
  • Ławrientij Masocha – partyzant
  • Aleksandr Kuzniecow – kucharz
  • Lea Massari – epizod
  • Otar Koberidze – ranny żołnierz niemiecki
  • Danuta Stolarska – lekarz w partyzanckim oddziale
  • Jan Janakiew – major
  • Nino Vingelli – sierż. Manfredonia
  • Boris Kożuchow – major
  • Vincenzo Polizzi – Sycylijczyk
  • Gino Pernice – Collodi

i inni.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pitera... s. 28

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Pitera: Zbigniew Pitera: Nowy film radziecki. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1967, s. 28-29.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]