Operation IceBridge
Operation IceBridge – misja lotnicza NASA prowadzona w latach 2009–2021 celem monitoringu lodu polarnego na Ziemi na obszarze Arktyki, Antarktyki i Alaski.
Przebieg operacji[edytuj | edytuj kod]
NASA prowadziła operację w latach 2009–2021 celem monitoringu lodu polarnego na Ziemi w obszarach Arktyki, Antarktyki i Alaski[1] . Obserwowano lądolody, lodowce, lodowce szelfowe oraz lód morski[2] . Była to największą operacja monitoringu lodu polarnego z powietrza w historii[3] .
Podczas operacji wykorzystywano wysoce wyspecjalizowaną flotę samolotów badawczych i instrumentów naukowych[3] , m.in. „latające laboratoria” P-3 B[4] i DC-8[5]. Badania prowadzono przy wykorzystaniu lotniczej altimetrii laserowej oraz przy pomocy sond radarowych, grawimetrów, magnetometrów i kamer[1] .
Przy użyciu 15 samolotów, przeprowadzono 968 lotów badawczych[1] . 42% lotów dedykowanych było regularnym badaniom lodu na powierzchni lądów, kolejne 42% badaniom jeszcze niezmapowanych obszarów Grenlandii, lądolodu na Antarktydzie, czap lodowych w Arktyce i lodowców Alaski, a podczas pozostałych 16% prowadzono badania lodu morskiego[1] .
Podczas lotów zebrano dane na temat rozmiarów, grubości i przemieszczania się lodu morskiego, lodowców i lądolodów[2] . Dane te dostarczyły informacji za okres pomiędzy misjami satelitarnymi ICESat (2003–2010) i ICESat-2 (rozpoczętej w 2018 roku)[2] , zapewniając ciągłość obserwacji[3] . Przeprowadzone badania lodu polarnego mają na celu lepsze zrozumienie powiązań między regionami polarnymi a globalnym system klimatycznym, m.in. celem prognozowania reakcji lodu polarnego na zmiany klimatu i związany z tym wzrost poziom mórz i oceanów[6] .
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Dzięki przeprowadzonym obserwacjom poszerzono wiedzę na temat m.in. zmienności lodowców wyprowadzających, grubości ich pokrywy lodowej, wielkości opadów, batymetrii fiordów i szelfów podlodowcowych oraz hydrologii lądolodów, zmienności lodu morskiego i jego pokrywy śnieżnej[1] .
W 2013 roku na podstawie danych radarowych z operacji IceBridge naukowcy z Uniwersytetu Bristolskiego odkryli na Grenlandii ogromny kanion znajdujący się pod lądolodem grenlandzkim[7] . Kanion biegnący od środka wyspy na północ do fiordu lodowca Petermann Glacier ma rekordową długość ok. 750 km[7] .
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e MacGregor et al. 2021 ↓.
- ↑ a b c NASA 2021 ↓.
- ↑ a b c NASA – IceBridge Mission ↓.
- ↑ NASA: NASA P-3B Airborne Science Laboratory. [w:] www.nasa.gov [on-line]. [dostęp 2022-01-06]. (ang.).
- ↑ NASA: NASA DC-8 Airborne Laboratory. [w:] www.nasa.gov [on-line]. [dostęp 2022-01-06]. (ang.).
- ↑ Operation IceBridge ↓.
- ↑ a b NASA's Goddard Space Flight Center ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- MacGregor, JA; Boisvert, LN; Medley, B.; Petty, AA; Harbeck, JP; Bell, RE, et al.. The Scientific Legacy of NASA’s Operation IceBridge. „Reviews of Geophysics”. 59 (2), s. 1–65, 2021. DOI: 10.1029/2020RG000712. ISSN 8755-1209. (ang.).
- NASA: Earth’s cryosphere is vital for everyone. Here’s how NASA keeps track of its changes.. [w:] www.nasa.gov [on-line]. 2021-04-20. [dostęp 2022-01-06]. (ang.).
- NASA: IceBridge Mission Overview. [w:] www.nasa.gov [on-line]. 2021-04-20. [dostęp 2022-01-06]. (ang.).
- NASA: Operation IceBridge. An Airborne Mission for Earth’s Polar Ice. [w:] icebridge.gsfc.nasa.gov [on-line]. [dostęp 2022-01-06]. (ang.).
- NASA's Goddard Space Flight Center: Greenland's Mega Canyon. 2013-08-29. [dostęp 2022-01-06]. (ang.).