Przejdź do zawartości

Orang Laut

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orang Laut
Ilustracja
Populacja

blisko 2 tys. (Kepulauan Riau, lata 80.)

Miejsce zamieszkania

Indonezja, Malezja

Język

języki austronezyjskie (dialekty malajskie, indonezyjski), teochew

Grupa

ludy austronezyjskie

Orang Lautlud malajski zamieszkujący przybrzeżne tereny Indonezji i Malezji, wokół Cieśniny Malakka[1]. Stanowią małą grupę, brak dokładnych danych na temat populacji[1]. Według danych z późnych lat 80. ich liczebność w indonezyjskim kabupatenie Kepulauan Riau wynosi blisko 2 tys.[2]

Bywają rozpatrywani łącznie z Mokenami i Urak Lawoi’ (Urak Lawoik), a także Badżawami[1][3]. Wraz z nimi należą do grupy tzw. Cyganów Morskich[1]. Orang Laut zasłynęli jako handlarze i piraci[4].

Posługują się szeregiem języków (lub dialektów) z grupy malajskiej[5]. Miejscowa sytuacja językowa nie została dobrze przebadana[6]. Częsta jest wielojęzyczność. W użyciu są także oficjalne języki indonezyjski i malajski. Wiele osób Orang Laut zna również język teochew, ze względu na kontakty handlowe z ludnością chińską[7]. Mają ograniczony dostęp do edukacji, znaczna ich część to osoby niepiśmienne[8].

Są odrębni etnicznie i językowo od Badżawów[1]. Sama nazwa orang laut oznacza „ludzie morza” i bywa odnoszona do różnych grup etnicznych w Azji Południowo-Wschodniej[5]. Takie samo znaczenie ma etnonim Urak Lawoi’, którym posługuje się jedna z grup zamieszkujących wyspy południowej Tajlandii[5][9]. Czasem mianem Orang Laut określa się też Mokenów[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e West 2009 ↓, s. 717.
  2. Hidayah 2015 ↓, s. 214.
  3. Andaya 2008 ↓, s. 173–174.
  4. Andaya 2008 ↓, s. 173.
  5. a b c Karl Anderbeck. The Malayic-speaking Orang Laut: Dialects and directions for research. „Wacana”. 14 (2), s. 265–312, 2012. DOI: 10.17510/wacana.v14i2.64. ISSN 2407-6899. OCLC 8773625975. [dostęp 2023-04-01]. (ang.). 
  6. Chou 2010 ↓, s. 6.
  7. Chou 2010 ↓, s. 6–7.
  8. Chou 2010 ↓, s. 7.
  9. Hein Steinhauer. On the development of Urak Lawoi’ Malay. „Wacana”. 10 (1), s. 117–143, 2008. DOI: 10.17510/wjhi.v10i1.181. ISSN 2407-6899. OCLC 7179442368. [dostęp 2024-08-11]. (ang.). 
  10. Barbara S. Nowak: Selung/Moken. W: David Levinson (red.): Encyclopedia of World Cultures. T. 5: East and Southeast Asia. Boston: G.K. Hall, 1993, s. 230–233. ISBN 0-8168-8840-X. OCLC 22492614. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]