Organy w Lorris

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Organy w Lorris – 11-głosowe gotyckie organy piszczałkowe z mechaniczną trakturą w romańskim kościele w miejscowości Lorris we Francji. Jedne z najstarszych, wyposażonych w trakturę mechaniczną, grywalnych organów na świecie. Zbudowane 1501, za panowania Ludwika XII, przez nieznanego organmistrza. Kilkukrotnie rekonstruowane i renowowane. Ostatnia restauracja przeprowadzona przez organmistrza Jeana-Georgesa Koeniga w 1974 przywróciła je do stanu z 1501 (prospekt i piszczałki) i 1681 (traktura)[1][2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Organy umieszczone są na balkonie (jaskółczym gnieździe), po prawej stronie nad arkadami za wejściem do nawy głównej. Wąski cokół prospektu wspiera trójwieżową szafę ogranową wykończoną snycerskimi akantami. Głowica, na której wsparte jest jaskółcze gniazdo, ozdobiona jest dwoma puttami trzymającymi herb z grawerunkiem monarchii francuskiej Fleur-de-lis. Stół gry z jednym 48-klawiszowym manuałem i jednym 14 klawiszowym pedałem wbudowany jest w cokół prospektu[1].

Dyspozycja[edytuj | edytuj kod]

Dyspozycja po renowacji z 1974[1]:

Manuał
C,D-c3
Pedał
C,D-d0

Montre 8′
Bourdon 8′
Prestant 4′
Nazard 2 2/3′
Doublette 2′
Tierce 1 3/5′
Fourniture III
Cymbale II
Dessus de Cornet V
Trompette 8′
Voix humaine 8′

Sprzężony z manuałem

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Église Notre-Dame, Lorris (France) [online], www.musiqueorguequebec.ca [dostęp 2023-09-19] (fr. • ang.).
  2. Orgue de tribune [online], www.pop.culture.gouv.fr [dostęp 2023-09-19].