Przejdź do zawartości

Ludwik XII

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik XII
Ilustracja
ilustracja herbu
Książę Orleanu
Okres

od 1465
do 1515

Poprzednik

Karol Orleański

Następca

Karol II Orleański

Król Francji
Okres

od 7 kwietnia 1498
do 1 stycznia 1515

Poprzednik

Karol VIII Walezjusz

Następca

Franciszek I Walezjusz

Książę Mediolanu
Okres

od 1499
do 1500

Poprzednik

Ludwik Sforza

Następca

Ludwik Sforza

Książę Mediolanu
Okres

od 1500
do 1512

Poprzednik

Ludwik Sforza

Następca

Maksymilian Sforza

Dane biograficzne
Dynastia

Walezjusze

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1462
Zamek w Blois

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1515
Paryż

Ojciec

Karol Orleański

Matka

Maria kliwijska

Rodzeństwo

Maria Orleańska, Anna Orleańska

Żona

Joanna de Valois
Anna Bretońska
Maria Tudor

Dzieci

Klaudia Walezjuszka,
Renata Walezjuszka

Ludwik XII, fr. Louis XII le Père du Peuple (ur. 27 czerwca 1462 w Château de Blois, zm. 1 stycznia 1515 w Paryżu) – książę Orleanu, później w latach 1498–1515 król Francji. Był wnukiem księcia Ludwika Orleańskiego (synem Karola Orleańskiego) i prawnukiem Karola V, z dynastii Walezjuszów.

Panowanie

[edytuj | edytuj kod]

Ludwik XII, panujący we Francji po swym dalekim krewnym Karolu VIII, kontynuował zaborcze wojny na Półwyspie Apenińskim. W 1499 roku podbił Księstwo Mediolanu; w lutym 1500 roku władzę w Mediolanie odzyskał jego dotychczasowy władca, Ludwik Sforza, lecz w kwietniu tego samego roku wojska francuskie odbiły Księstwo, biorąc Sforzę do niewoli. W 1501 roku wojska Ludwika XII wspólnie z wojskami hiszpańskimi zaatakowały Królestwo Neapolu, zajmując północną część Królestwa z samym Neapolem. Jednak w 1502 roku wybuchła wojna francusko-hiszpańska o panowanie nad Królestwem Neapolu; w 1503 roku Hiszpanie pobili Francuzów w bitwie pod Cerignolą, zajęli Neapol i w grudniu rozbili francuską odsiecz Gaety pod Garigliano; po tych klęskach Ludwik XII zmuszony został zawrzeć rozejm z Hiszpanią, pozostawiając pod jej kontrolą Królestwo Neapolu. W 1507 roku Francuzi zdobyli występującą przeciwko ich dominacji w północnych Włoszech Genuę, a w 1509 pokonali wojska Wenecji pod Agnadello i opanowali posiadłości Republiki Weneckiej na zachód od rzeki Mincio; w 1512 wojska francuskie odniosły zwycięstwo pod Rawenną nad wojskami hiszpańskimi i papieskimi. W tym samym roku zostały jednakże wyparte z Włoch przez armie nowej Świętej Ligi, zawiązanej przez papieża, Wenecję, kantony szwajcarskie, Hiszpanię i Anglię. W 1513 roku wojska francuskie próbujące odzyskać Księstwo Mediolanu poniosły klęskę w starciu ze Szwajcarami pod Novarą.

Małżeństwo i potomstwo

[edytuj | edytuj kod]

Ludwik XII był trzykrotnie żonaty: z Joanną Francuską (córką Ludwika XI), Anną Bretońską (wcześniej żoną Karola VIII) i Marią Tudor, siostrą króla Anglii Henryka VIII. Nie doczekał się jednak męskich potomków. Wieku dorosłego dożyły jedynie dwie córki z Anną Bretońską:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]