Oroczanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oroczanie
Nani
Miejsce zamieszkania

Chabarowski

Język

oroczański, rosyjski

Grupa

ludy tunguskie

Oroczanie (nazwa własna Nani) – autochtoniczna tunguska grupa etniczna ze wschodniej Syberii (Rosja).

Nie należy mylić tego narodu z noszącymi podobne miana ludami tunguskimi; Orokowie (nazwa własna ulta, ulcha), zamieszkują północny Sachalin, zaś Orocy – północne Chiny.

Populacja Oroczan liczy 686 osób (rosyjski spis powszechny z 2002 r.); zamieszkują oni głównie w Kraju Chabarowskim.

Używają języka oroczańskiego, należącego do grupy mandżurskiej języków tungusko-mandżurskich, choć w ostatnich latach jest on szybko wypierany przez rosyjski i obecnie jedynie mniejszość (ok. 17%) Oroczan posługuje się rodzimym językiem.

Zmiany populacji Oroczan

rok liczba Oroczan
(dane spisowe)
1897[1] 2407
1926 645
1959 782
1970 1089
1979 1198
1989 915
2002 686 (w Rosji + ok. 288 na Ukrainie)

Tradycyjnymi zajęciami tego ludu są myślistwo i rybołówstwo oraz zbieractwo.

Tradycyjną religią Oroczan był szamanizm, obecnie zachowały się tylko jego przeżytki, a formalnie naród ten w większości wyznaje prawosławie i buddyzm.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. razem z Udyhejczykami, liczba samych Oroczan jest nieznana