Orzesznik siedmiolistkowy
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Orzesznik siedmiolistkowy | |
|---|---|
 |
|
| Systematyka[1] | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | rośliny |
| Klad | rośliny naczyniowe |
| Klad | rośliny nasienne |
| Klasa | okrytonasienne |
| Klad | klad różowych |
| Rząd | bukowce |
| Rodzina | orzechowate |
| Rodzaj | orzesznik |
| Gatunek | orzesznik siedmiolistkowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Carya laciniosa (F.Michx.) G.Don Hort. Brit. 1: 384 1830[2] |
|
| Synonimy | |
|
Hicoria laciniosa (F. Michx.) Sarg., |
|
| Mapa zasięgu | |
 |
|
 Zdjęcia i grafiki w Commons |
|
Orzesznik siedmiolistkowy (Carya laciniosa (F.Michx.) G.Don) – gatunek drzewa należącego do rodziny orzechowatych. Występuje naturalnie w Ameryce Północnej od Nowego Jorku po Oklahomę w Stanach Zjednoczonych[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Drzewo dorastające do 27 m wysokości. Pokrój jest smukły i nieregularny. Posiada długi pień[3].
- Kora
- Łuszcząca się wąskimi pasmami, które odstają od pnia[3].
- Pędy
- Pędy mają żółtą bądź różową barwę. Młode są owłosione, lecz później stają się nagie[3].
- Pąki
- Pąk szczytowy jest duży. Ma około 25 mm grubości. Posiada zielone bądź brązowe łuski[3].
- Liście
- Liście nieparzystopierzaste składające się najczęściej z 7 (czasami z 5 lub 9) listków. Są jednymi z największych u orzeszników. Z wierzchu są niemal, natomiast od spodu są lekko omszone. Wierzchołki nieco opadają ku dołowi. Listki mają do 35 cm długości i są twarde i grube. Są niemal bezwonne. Ogonek liściowy jest lekko, jedwabiście owłosiony na całej długości[3].
- Kwiaty
- Zebrane w kotki[3].
- Owoce
- Pestkowce. Są niejadalne[3].
Przypisy
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-01-08].
- ↑ 2,0 2,1 Search results — The Plant List. [dostęp 2011-01-25].
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 174. ISBN 978-83-7073-643-9.
