Łozowicze (rejon klecki)

Łozowicze
Лазавічы
Лазовичи
Państwo	Białoruś
Obwód	miński
Rejon	klecki
Sielsowiet	Morocz
Populacja (2019); • liczba ludności	; 384
Kod pocztowy	222645
	Położenie na mapie obwodu mińskiego Łozowicze
	Położenie na mapie Białorusi Łozowicze
	Położenie na mapie Polski w 1939 Łozowicze
	52°57′46″N 26°52′36″E/52,962778 26,876667

Łozowicze (biał. Лазавічы, Łazawiczy; ros. Лазовичи, Łazowiczi) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie kleckim, w sielsowiecie Morocz.

Współcześnie w skład miejscowości wchodzi także dawna wieś Ostaszyn.

Historia

W dwudziestoleciu międzywojennym Łozowicze i Ostaszyn leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim^[a], w powiecie nieświeskim^[a], w gminie Zaostrowiecze^[2]. W 1921 Łozowicze liczyły 194 mieszkańców, zamieszkałych w 36 budynkach, w tym 183 Białorusinów, 10 Polaków i 1 osobę innej narodowości^[b]. Wszyscy mieszkańcy byli wyznania prawosławnego^[2]. Ostaszyn liczył zaś 190 mieszkańców, zamieszkałych w 37 budynkach, w tym 164 Białorusinów i 26 Polaków. 178 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 12 mojżeszowego^[2].

Obie miejscowości położone były wówczas przy granicy ze Związkiem Sowieckim. Na początku lat 20. w Ostaszynie znajdowała się placówka 29 Batalionu Celnego.

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi

↑ ^a ^b Przynależność wojewódzka i powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w województwach poleskim (1921 - 1926) i nowogródzkim (1926 - 1945) oraz w powiatach słuckim (do 1920), łuninieckim (1920 - 1926) i nieświeskim (1926 - 1945)
↑ Innej niż polska, białoruska, rusińska, tutejsza (poleska), niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Zaostrowiecze było 21 Rosjan i 7 Tatarów. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

Przypisy

↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
↑ ^a ^b ^c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

Bibliografia

Mapa WIG Siemieżewo. [dostęp 2024-01-06]. (pol.).
Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-01-06]. (ros. • biał.).

[uwaga1-2] Przynależność wojewódzka i powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w województwach poleskim (1921 - 1926) i nowogródzkim (1926 - 1945) oraz w powiatach słuckim (do 1920), łuninieckim (1920 - 1926) i nieświeskim (1926 - 1945)

[uwaga2-4] Innej niż polska, białoruska, rusińska, tutejsza (poleska), niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Zaostrowiecze było 21 Rosjan i 7 Tatarów. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

[spis-1] Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.

[przypis1-3] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

[1]

[a]

[2]

[b]