Ostra (słow. Ostrá , Ostré , 1764 m n.p.m. [1] ) – szczyt w południowej grani Siwego Wierchu w słowackich Tatrach Zachodnich . Znajduje się pomiędzy Małą Ostrą (1710 m), od której oddzielony jest przełęczą Przysłop (1661 m), a Wielką Kopą (1653 m), od której oddziela go płytka i nienazwana przełączka (1640 m)[1] . Ostra wznosi się nad trzema dolinami, jest bowiem zwornikiem . W zachodnim kierunku odchodzi od niej długi grzbiet, ciągnący się poprzez przełęcz Suchą Przehybę i Suchy Wierch po grzbiet Suchego Gronia . Grzbiet ten oddziela główny ciąg Doliny Suchej Sielnickiej od jej odnogi – Doliny Guniowej . Wschodnie stoki Ostrej opadają do Doliny Bobrowieckiej Liptowskiej . Jest w nich grzęda oddzielająca Zabijaczny Żleb od Zapacznego Żlebu [2] [3] .
Mający kształt stożka wierzchołek Ostrej porośnięty jest niską kosodrzewiną . Zbudowany jest ze skał osadowych, głównie wapieni i dolomitów . Jest siedliskiem bardzo bogatej flory . Polskim turystom jest to szczyt mało znany. Stanowi dobry punkt widokowy na masyw Salatynów [4] .
Na zboczach od strony Doliny Bobrowieckiej Liptowskiej dopuszczalne jest uprawianie narciarstwa pozatrasowego i skialpinizmu [2]
zielony: rozdroże pod Tokarnią – rozdroże pod Babkami – Babki – Przedwrocie – Siwy Wierch . Czas przejścia: 4:50 h, ↓ 4 h[2] .
↑ a b Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania .
↑ a b c Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000 . Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5 .
↑ Turystyczna mapa Słowacji . [dostęp 2011-06-10].
↑ Józef Nyka : Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II . Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6 .