Ostre rozdęcie okrężnicy
| Ostre rozdęcie okrężnicy | |||||
| dilatatio coli acuta, megacolon toxicum | |||||
 Ostre rozdęcie okrężnicy u chorego z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego |
|||||
|
|||||
Ostre rozdęcie okrężnicy - powikłanie m.in. wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (rozwija się u około 4% chorych) czy rzekomobłoniastego zapalenia jelit.
Etiopatogeneza[edytuj]
Nieznana.
Przypuszcza się, że dochodzi do głębokiego uszkodzenia ściany jelita grubego przez:
- proces zapalny
- hipokaliemię
- hipoproteinemię
- leki przeciwbiegunkowe
- rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego
- wlew doodbytniczy kontrastowy
Objawy[edytuj]
- ciężki stan ogólny
- ból brzucha
- wzdęcie
- gorączka
- tachykardia
- wzmożone napięcie i bolesność uciskowa powłok brzusznych
- ściszenie lub zanik szmerów perystaltycznych
Rozpoznanie[edytuj]
Na podstawie obrazu klinicznego i przeglądowego zdjęcia RTG jamy brzusznej. Kryterium radiologicznym rozpoznania ostrego rozdęcia okrężnicy jest stwierdzenie średnicy okrężnicy poprzecznej w płaszczyźnie pośrodkowej większej niż 6 cm na zdjęciu przeglądowym jamy brzusznej[1].
Leczenie[edytuj]
Intensywne, krótkie leczenie zachowawcze:
- żywienie pozajelitowe
- odsysanie treści żołądkowej
- wlewy krystaloidów
- antybiotyki o szerokim spektrum działania
- glikokortykosteroidy
O poprawie stanu chorego świadczy zmniejszenie obwodu brzucha i pojawienie się szmerów perystaltycznych.
Jeśli poprawa nie nastąpi w ciągu 24-48 h lub stan się pogarsza należy pilnie wdrożyć leczenie operacyjne - kolektomia z zachowaniem i zamknięciem odbytnicy.
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ Witold Bartnik. Wytyczne postępowania w nieswoistych chorobach zapalnych jelit. „Przegląd Gastroenterologiczny”. 2 (5), s. 215–229, 2007.
