Rzekomobłoniaste zapalenie jelit
| Enterocolitis pseudomembranacea | |
 Endoskopowy obraz rzekomobłoniastego zapalenia jelit | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
A04.7 |
|---|---|
| DiseasesDB | |
| MedlinePlus | |
| MeSH | |
Rzekomobłoniaste zapalenie jelit (RzZJ, łac. enterocolitis pseudomembranacea, ang. pseudomembranous enterocolitis) – ostra choroba biegunkowa jelita cienkiego lub grubego. Charakterystyczna dla niej jest obecność szarożółtych błon rzekomych na powierzchni błony śluzowej.
Etiologia i patogeneza[edytuj | edytuj kod]
Rzekomobłoniaste zapalenie jelit jest spowodowane działaniem toksyn A i B wytwarzanych przez bakterię Gram-dodatnią Clostridioides difficile. Nadmierne rozmnażanie drobnoustroju w jelitach jest spowodowane zaburzeniem równowagi naturalnej flory jelitowej spowodowane stosowaniem antybiotyków o szerokim spektrum działania.
Czynniki ryzyka[edytuj | edytuj kod]
- antybiotykoterapia – ampicylina, amoksycylina, klindamycyna, linkomycyna, cefalosporyny
- złamania kręgosłupa
- niedrożność jelit
- rak okrężnicy, białaczki i inne nowotwory
- chemioterapia
- ciężkie oparzenia
- wstrząs
- mocznica
- zakażenia o ciężkim przebiegu
- niedokrwienne zapalenie jelita grubego
- choroba Hirschsprunga
Objawy kliniczne i przebieg[edytuj | edytuj kod]
U większości chorych przebieg jest łagodny.
W ciężkich przypadkach:
- podniedrożność lub niedrożność przewodu pokarmowego
- toksyczne rozdęcie okrężnicy
- perforacja przewodu pokarmowego i zapalenie otrzewnej
- odwodnienie
- wstrząs
- obrzęki z hipoalbuminemii
Rozpoznanie[edytuj | edytuj kod]
Rozpoznanie RzZJ opiera się na dwóch badaniach potwierdzających:
- endoskopii z pobraniem wycinków do oceny histologicznej
- badaniu stolca – wykonanie posiewu w kierunku Clostridium difficile i oznaczenie zawartości toksyn A i B
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
- odstawienie antybiotyku, który jest domniemaną przyczyną schorzenia
- wyrównanie zaburzeń wodnych, elektrolitowych i hipoalbuminemii
- metronidazol lub wankomycyna lub fidaksomycyna[1]
- przeszczepienie flory jelitowej[2]
- rzadziej inne antybiotyki np. teikoplanina lub ramoplanina
- powikłania (megacolon toxicum i perforacja okrężnicy) wymagają leczenia chirurgicznego[1]
Powikłania[edytuj | edytuj kod]
- ostre rozdęcie okrężnicy (megacolon toxicum)
- przedziurawienie okrężnicy
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Agnieszka Mehlich i inni, Wybrane aspekty zakażeń Clostridium difficile, „Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej”, 69, 2015, s. 603 [dostęp 2018-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-25].
- ↑ Jacqueline Gaulin: New Evidence Reveals Impact of Fecal Transplantation upon Gut Flora and Digestive Health Among Immune Compromised Patients and Those with Chronic GI Disorders: IBD, IBS. American College of Gastroeneterology. [dostęp 2014-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-09)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne, tom 1. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2005, s. 846-847. ISBN 83-7430-031-0.
- Interna Tom I – III. Włodzimierz Januszewicz, Franciszek Kokot (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005. ISBN 83-200-3249-0.
