Oxypoda longipes
| Oxypoda longipes | |
| Mulsant et Rey, 1861 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Podplemię | |
| Rodzaj | |
| Podrodzaj | |
| Gatunek |
Oxypoda (Oxypoda) longipes |
Oxypoda (Oxypoda) longipes – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny Aleocharinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został w 1861 roku przez Étienne Mulsanta i Claudiusa Reya[1][2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o ciele długości od 4 do 5 mm, ubarwiony czarno z przedpleczem czasem ciemnobrązowym, tylnym wierzchołkiem spodniej części ciała i pokrywami żółtawobrązowymi. Dysk i tylne kąty pokryw zwykle poczernione. Czułki czarne lub brązowe o nasadach nieco tylko jaśniejszych. Czułki i stopy bardzo długie i smukłe. Dziewiąty i dziesiąty człon czułków tak długie lub nieco dłuższe niż szerokie. Długość pokryw wzdłuż szwu nie mniejsza niż długość przedplecza przez środek. Odnóża brązowożółte. Stopy tylnej pary odnóży silnie wydłużone, ich 2 i 3 człon razem tak długie jak nasadowy i wyraźnie krótsze niż 3 następne[3].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Imagines i larwy są nidikolami zasiedlającymi gniazda kreta, a rzadziej podziemne gniazda i chodniki królików, borsuków, chomików i myszy, występujące w różnych biotopach. Spotykany także w sąsiedztwie tychże wśród opadłych liści[4].
Chrząszcz palearktyczny. W Europie sięga od Anglii, południowej Szkocji i Finlandii po północną Hiszpanię, Włochy i Rumunię[4]. W Finlandii znajdywany na południu i w zachodniośrodkowej części kraju[5]. W Polsce rzadko notowany[4]. Ponadto podawany z Niemiec, Szwajcarii, Austrii[6], Czech i Słowacji[7]. W Turcji znany z prowincji Antalya, Kahramanmaraş, Hatay, Konya i Mersin[8][1]. Z Iranu podawany z ostanów Isfahan i Fars. Wykazany także z Izraela, Libanu i wschodniej Palearktyki[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Arnaldo Bordoni. Catalogue of the Staphylinidae of Cyprus and Asia Minor. „Fragmenta entomologica”. 42 (1), s. 35-348, 2010.
- ↑ a b Volker Assing. On the Staphylinidae (Coleoptera) of Iran. II. New species and additional records, with special reference to the Paederinae, Xantholinini, and Aleocharinae. „Stuttgarter Beiträge zur Naturkunde A, Neue Serie 4”, s. 137–183, 2011.
- ↑ Herausgegeben von Arved Lompe: Oxypoda. [w:] Die Käfer Europas Ein Bestimmungswerk im Internet [on-line]. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-20)]. (niem.).
- ↑ a b c Oxypoda (Oxypoda) longipes. [w:] Coleoptera Poloniae [on-line]. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ The Finnish Expert Group on Coleoptera: Mapa rekordów O. longipes z Finlandii. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-27)]. (ang.).
- ↑ Lothar Zerche. Einige Oxypoda -Funde aus den Alpen (Coleoptera: Staphylinidae: Aleocharinae). „Joannea Zoologie”. 13, s. 197–213, 2014.
- ↑ Oxypoda longipes Mulsant & Rey, 1861. [w:] BioLib.cz [on-line]. 1999-2014. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ Sinan Anlaş, Armin Rose. Some Additional Notes about Aleocharinae (Coleoptera: Staphylinidae) Fauna of Turkey. „Mun. Ent. Zool.”. 6 (1), s. 181-185, 2011.