Półwysep Brosa
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości | |
| Rodzaj obiektu | |
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego  | |
 49°21′19,2″N 22°30′35,3″E/49,355333 22,509806
| |
Półwysep Brosa (także: Półwysep Brossa[1]) – potoczna nazwa półwyspu jeziora Solińskiego (ramię Kiczery Seredniej – 597 m n.p.m.[2]) położony we wschodniej części akwenu, na południowy wschód od Bramy Teleśnickiej i Wyspy Skalistej (Chwiei), na terenie gminy Ustrzyki Dolne, w Górach Sanocko-Turczańskich. Od południa sąsiaduje z niewielką zatoką[3].
Półwysep zbliżony kształtem do czworokąta. Na półwyspie znajduje się wieś Teleśnica Sanna, którą zamieszkuje jedna rodzina. Na brzegu znajdują się plaże. Na półwysep prowadzi jedna wąska droga od północy, z Teleśnicy Oszwarowej[3].
Nazwa półwyspu pochodzi od nazwiska Krzysztofa Brossa, który osiedlił się tutaj nielegalnie w latach osiemdziesiątych XX wieku. W momencie osiedlenia się teren nie należał do żadnej ze wsi i nie był przeznaczony do zamieszkania. Sam Bross twierdzi, że odmowa osiedlenia wynikała z tego, że uznano go za Ukraińca pragnącego powrócić z wysiedlenia – jego matka pochodziła ze Lwowa[4]. Budynki stanowią gospodarstwo agroturystyczne[3]. Jego przebudowa stanowiła temat projektu dyplomowego Jakuba Lazarowicza wykonany pod kierunkiem Rafała Mazura na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bieszczady Land, Dzikie brzegi Zalewu Solińskiego docenione przez bieszczadzkich samotników
- ↑ Mapy.cz, rejon Teleśnicy Sannej
- ↑ a b c Wojciech Kuczkowski, Dolina Sanu, w: Żagle, nr 2/1994, s. 22, ISSN 0137-4656
- ↑ Jagienka Wilczak, Pluń na balladę
- ↑ Archinea, DYPLOMY ARCHITEKTURY: OŚRODEK AGROTURYSTYCZNY W TELEŚNICY SANNEJ PROJEKTU JAKUBA LAZAROWICZA