Płomienniczek żółtobrązowy
_Watling_168999.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
płomienniczek żółtobrązowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Flammulaster muricatus (Fr.) Watling Notes R. bot. Gdn Edinb. 28(1): 66 (1967) | |
Płomienniczek żółtobrązowy (Flammulaster muricatus (Fr.) Watling) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Flammulaster, Tubariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go Elias Fries w 1821 r. nadając mu nazwę Agaricus muricatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Roy Watling w 1967 r.[1]
- Agaricus muricatus Fr. 1821
- Dryophila muricata (Fr.) Quél. 1886
- Flammulaster denticulatus P.D. Orton 1984
- Flocculina muricata (Fr.) P.D. Orton 1960
- Naucoria muricata (Fr.) Kühner & Romagn. 1953
- Phaeomarasmius muricatus (Fr.) Singer 1952
- Pholiota muricata (Fr.) P. Kumm. 1871
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
O średnicy do 3 cm, wypukły. Brzeg początkowo podwinięty, potem prosty. Powierzchnia o barwie pomarańczowobrazowej, czerwonobrązowej lub brązowej, całkowicie pokryta gęstymi włókienkami tworzącymi odstające kłaczki o tej samej barwie. Na brzegu kapelusza odstają na zewnątrz. Początkowo jest bardzo delikatnie oprószony[4].
Średnio gęste, zatokowato wycięte, jasno ochrowe. Ostrza nierówne, nieco jaśniejsze od blaszek[4].
Z trudno zauważalnym pierścieniem lub bez pierścienia. W dolnej części pokryty gęstymi, odstającymi łuseczkami tej samej barwy jak kapelusz. W górnej części jaśniejszy i lekko oprószony[4].
- Cechy mikroskopowe
Wysyp zarodników od jasnobrązowego do brązowego. Zarodniki 6,5–8,2 × 4–5 µm[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Płomienniczek żółtobrązowy znany jest w Ameryce Północnej, Europie, Rosji i Kenii[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano tylko dwa stanowiska[3]. Nowe i liczniejsze stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków rzadkich i wartych objęcia ochroną[6].
Saprotrof. Występuje w lasach na martwym drewnie drzew liściastych. Owocniki pojawiają się od czerwca do października[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-07-12].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-07-12].
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d Grzyby Puszczy Knyszyńskiej i okolic [online] [dostęp 2021-07-12].
- ↑ DiscoverLife [online] [dostęp 2021-07-12].
- ↑ Nowe stanowiska płomienniczka żółtobrązowego w Polsce [online] [dostęp 2021-07-12].