Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn
Wygląd
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1968 | |||
| |||
Miejsce | |||
---|---|---|---|
Termin |
17 października 1968 (eliminacje i finał) | ||
Liczba ekip |
16 | ||
Obiekt rozgrywek | |||
Złoty medal | |||
Srebrny medal | |||
Brązowy medal |
Sztafeta 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XIX Igrzysk Olimpijskich w Meksyku. Eliminacje i finał odbyły się 17 października 1968 roku.
Mistrzami olimpijskimi zostali Amerykanie. Sztafeta w składzie: Zachary Zorn (53,4), Stephen Rerych (52,8), Mark Spitz (52,7) i Kenneth Walsh (52,8) czasem 3:31,7 ustanowiła nowy rekord świata. Srebrny medal zdobyli reprezentanci ZSRR (3:34,2). Brąz, z czasem 3:34,7 wywalczyli Australijczycy.
Rekordy
[edytuj | edytuj kod]Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:
Rekord | Reprezentacja | Czas | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|---|
Rekord świata | Stany Zjednoczone Don Schollander Kenneth Walsh Stephen Rerych Zachary Zorn |
3:32,5 | Long Beach | 3 września 1968 | [1] |
Rekord olimpijski | Stany Zjednoczone Stephen Clark (52,9) Mike Austin (53,9) Gary Ilman (53,4) Don Schollander (53,0) |
3:33,2 | Tokio | 14 października 1964 | [2] |
W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:
Data | Etap konkurencji | Reprezentacja | Czas | Rekord |
---|---|---|---|---|
17 października | finał | Stany Zjednoczone Zachary Zorn (53,4) Stephen Rerych (52,8) Mark Spitz (52,7) Kenneth Walsh (52,8) |
3:31,7 |
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]Eliminacje
[edytuj | edytuj kod]Finał
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Państwo | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
Stany Zjednoczone | Zachary Zorn (53,4) Stephen Rerych (52,8) Mark Spitz (52,7) Kenneth Walsh (52,8) |
3:31,7 | ||
ZSRR | Siemion Belitz-Geiman (54,7) Wiktor Mazanow (54,0) Georgij Kulikow (52,9) Leonid Iljiczow (52,6) |
3:34,2 | ||
Australia | Greg Rogers (55,2) Robert Cusack (54,1) Bob Windle (53,7) Michael Wenden (51,7) |
3:34,7 | ||
4. | Wielka Brytania | Mike Turner (55,5) Bob McGregor (54,2) David Hembrow (55,4) Tony Jarvis (53,3) |
3:38,4 | |
5. | NRD | Frank Wiegand (54,3) Horst-Günter Gregor (54,3) Udo Poser (55,4) Lothar Gericke (54,8) |
3:38,8 | |
6. | RFN | Peter Schorning (54,5) Wolfgang Kremer (55,2) Olaf von Scholing (54,7) Hans Fassnacht (54,6) |
3:39,0 | |
7. | Kanada | Glen Finch (55,3) George Smith (55,3) Ralph Hutton (54,2) Sandy Gildchrist (54,4) |
3:39,2 | |
8. | Japonia | Kunihiro Iwasaki (55,3) Masayuki Osawa (55,4) Satoru Nakano (55,9) Teruhiko Kitani (54,9) |
3:41,5 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Historia rekordu świata w sztafecie 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn. MKOl, 2002-01-18. [dostęp 2017-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Tokio 1964 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn (finał) – wyniki. [dostęp 2017-05-09]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Meksyk 1968 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki. [dostęp 2017-05-09]. (ang.).