Pałac Balów
Pałac Balów we wsi Tuligłowy w Obwodzie Lwowskim, Ukraina został zbudowany w latach 1898-1899 według projektu lwowskiego architekta Władysława Halickiego w stylu francuskiego neorenesansu[1].
W niektórych źródłach jako architektów pałacu wymienia się Ferdinanda Fellnera i Hermanna Helmera, autorów projektu Domu Naukowców (dawnego Kasyna Szlacheckiego) we Lwowie[2].
Budynek pałacu jest murowany, dwukondygnacyjny, na planie zbliżonym do kwadratu. Autorem dekoracji rzeźbiarskiej, uważanej za najbogatszą ze wszystkich rezydencji pałacowych obwodu lwowskiego, był lwowski rzeźbiarz Piotr Witalis Harasimowicz[1].
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Inwestor |
Stanisław Bal |
Rozpoczęcie budowy | |
Ukończenie budowy | |
Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°35′48″N 23°37′36″E/49,596581 23,626571 |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Na początku XIX wieku dobra w Tułigłowach były własnością Ossolińskich, od których wieś przeszła w ręce rodu Balów herbu Gozdawa. «Ojciec historii Polski» Jan Długosz uważał, że Balowie to polska rodzina z herbem białych lilii na czerwonym polu. Możliwe jednak, że herb ten pochodzi z Węgier, dokąd rodzina przeniosła się w XIV wieku[3].
Stanisław Bal i jego żona Maria, kupiwszy majątek w Ossolińskich, pod koniec XIX wieku zbudowali nowy, duży pałac.
Maria Brunicka urodziła się w rodzinie polskiego ziemianina, barona Seweryna Brunickiego i jego żony Jadwigi Marii Krispiny Zagurskiej, w ich wiejskim majątku w Zaleszczykach. Była polską baronową i przez całe życie muzą Jacka Malczewskiego, znanego polskiego artysty narodowego, pracownia którego znajdowała się w pałacu. Pracownia była drewnianą[2].
Wraz z przybyciem Sowietów pałac został znacjonalizowany, a właściciele wyjechali za granicę, gdzie spędzili ostatnie lata życia[4].
W 1954 roku w dawnej rezydencji umieszczono przychodnię przeciwgruźliczą. Na jego czele stał Wołodymyr Pankiw, który był głównym lekarzem do 1958 roku. Decyzją Sejmiku Obwodu Lwowskiego z dnia 9 czerwca 2017 roku fabryka wanien zaprzestała działalności[4]. Przed zamknięciem dokonano naprawy dachu, pokryto go blachodachówką[5]. W 2020 roku władze regionalne przestały pilnować budynku. Pałac został całkowicie otwarty[4].
Na terenie cmentarza w Tuligłowach, naprzeciwko bramy głównej, zachowały się ruiny kaplicy rodowej Balów[1]. Jest to budowla w stylu klasycystycznym, na rzucie prostokąta z trójbocznie zamkniętą częścią ołtarzową. Kaplicę wybudowano na początku XX wieku. W tympanonie frontonu widnieje herb rodowy Balów. We wnętrzu zachowały się kamienne epitafia siedmiu członków rodu[4]. W podziemiach kaplicy pochowano więcej niż siedmioro Balów[2].
Stan aktulany[edytuj | edytuj kod]
Do pałacu można wejść od strony dziedzińca przez przeszkloną werandę, obok której znajduje się półkolista oficyna z wysokimi oknami. Balkony posiadają kute metalowe ogrodzenia. Do pałacu przylega duży park. Dobrze zachowały się masywne drewniane schody (podobne do tych w Domu Naukowców we Lwowie), rzeźbiony herb Balów, fragmenty, sztukaterie na stropach. W pobliżu pałacu znajduje się oficyna, która z uwagi na kolumnowy portyk przypomina dworek, a obok niej stoją dawne zabudowania gospodarcze[2].
Od 2017 roku budynek pałacu stoi pusty. W 2019 roku podczas burzy dach budynku został uszkodzony przez złamane drzewo i obecnie budynek powoli się zawala[5]. Osiedle jest własnością Samorządu Obwodu Lwowskiego, lecz nie należy jeszcze do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy[6], a zatem nie posiada oficjalnego statusu zabytku architektury.
Brak bezpieczeństwa w budynku był przyczyną kradzieży, zwłaszcza drzwi do pieców oraz drzwi i okien[7]. Zarząd Obwodu Lwowskiego twierdzi, że na ochronę pałacu potrzeba 400 000 hrywien rocznie, a takich pieniędzy nie ma w budżecie. Dlatego rozważają dwie możliwości dla pałacu: wynajęcie lokalu na prywatny pensjonat geriatryczny lub wykorzystanie go na inną instytucję podporządkowania regionalnego, ewentualnie w dziedzinie kultury.
23 listopada 2022 roku pałac przekazano muzeum historycznemu w Winnikach[8].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Pałac Balów wchodzi w skład nowego szlaku turystycznego «Korolowski Szlacz», który będzie przebiegał ze Lwowa przez Komarno, Tułigłowy, Wysznię, Sambor i Ławrów[8]. Inicjatorem rozwoju szlaku jest Ihor Tymets, dyrektor Muzeum Historycznego i Lokalnego w Winnikach[9].
W dniu 14 października 2023 roku w ramach programu Wikikonferencji 2023 w mieście Komarno uczestniki wydarzenia odwiedzili także Pałac Balów.
-
Uczestniki Wikikonferencji 2023 w Pałacu Balów
-
Uczestniki Wikikonferencji 2023 w Pałacu Balów
-
Uczestniki Wikikonferencji 2023 w Pałacu Balów
-
Uczestniki Wikikonferencji 2023 w Pałacu Balów
-
Pałac Balów
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Portret Marii Balowej. Autor - Jacek Malczewski
-
Gozdava (zioło)
-
Pałac Balów
-
Rzeźbiony ziele rodziny Balów
-
Kaplica rodzinna Balów
-
Wielkie schody
-
Galeria Drewniana na drugim piętrze
-
Fragment wnętrza
-
Austriacki utwór i sztukaterie na suficie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Тулиголове | Україна Інкогніта. ukrainaincognita.com. [dostęp 2021-01-07].
- ↑ a b c d Łukasz Bajda , Balowie Z bieszczadzkich lasów na salony Krakowa i Lwowa, Rzeszów: LIBRA, 2011, s. 158, ISBN 978-83-891-8386-6 (pol.).
- ↑ Пам’ятки культурної спадщини. www.gorodok-vlada.gov.ua. [dostęp 2021-01-07]. (ukr.).
- ↑ a b c d Степан Шніцар: Тулиголови крізь глибину століть до сьогодення. Краєзнавчо-історичне дослідження з історії села. Львів: Видавничий Дім "Панорама", 2021, s. 272.
- ↑ a b Леся Малахівська: Пам’ятки маловідомого села Тулиголови на Львівщині. Фотографії старого Львова, 2020-06-04. [dostęp 2021-01-07]. (ukr.).
- ↑ Міністерство культури України :: Державний реєстр нерухомих пам'яток України. mincult.kmu.gov.ua. [dostęp 2021-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-11)].
- ↑ Mykola Kremsa. www.facebook.com. [dostęp 2021-01-07]. (ukr.).
- ↑ a b Орися Шиян: Покинутий палац XIX ст. на Львівщині передали музею для розвитку туризму. ZAXID.NET. [dostęp 2023-01-08]. (ukr.).
- ↑ Королівський шлях: новий турмаршрут проляже через Львів, Комарне, Тулиголове, Вишню, Самбір та Лаврів. DailyLviv.com. [dostęp 2023-01-08]. (ukr.).