Pałac Kryształowy

Pałac Kryształowy

Pałac Kryształowy (w Sydenham), 1910
Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Anglia
Miejscowość	Londyn
Architekt	Joseph Paxton
Ukończenie budowy	1851
Zniszczono	1936 (pożar)
Położenie na mapie gminy Bromley Pałac Kryształowy
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Pałac Kryształowy
Położenie na mapie Anglii Pałac Kryształowy
Położenie na mapie Wielkiego Londynu Pałac Kryształowy
51°25′20,26″N 0°04′32,84″W

Pałac Kryształowy (ang. The Crystal Palace) – niezachowany budynek z żeliwnych i szklanych prefabrykatów (pierwszy obiekt w całości prefabrykowany), pierwotnie wzniesiony w Hyde Parku w Londynie na Wielką Wystawę (1851). Zaprojektowany przez Josepha Paxtona, budynek miał 549 m długości i 43 m wysokości.

Wśród atrakcji pałacu najbardziej widowiskowe były modele dinozaurów naturalnej wielkości zbudowane przez rzeźbiarza Waterhouse’a Hawkinsa przy ścisłej współpracy anatoma Richarda Owena, twórcy określenia „dinozaur”.

Po wystawie (1854) pałac został przeniesiony do dzisiejszego Upper Norwood, gdzie został powiększony. Był wielką atrakcją turystyczną Londynu i miejscem, gdzie odbywało się wiele imprez aż do 1936, gdy spłonął.

Od niego pochodzi nazwa dystryktu mieszkalnego Crystal Palace, umiejscowionego w południowo-wschodniej części Londynu w dzielnicy Bromley, oraz nazwa klubu piłkarskiego Crystal Palace F.C.

W miejscu pałacu pozostał park rekreacyjny Crystal Palace, jeden z większych w Londynie, wraz ze wszystkimi jego instalacjami (modele dinozaurów, labirynt z żywopłotu). W Crystal Palace mieścił się także słynny tor wyścigowy, którego części dzisiaj są zachowane jako ścieżki. Centrum sportowe Crystal Palace było częścią obiektów olimpijskich w czasie igrzysk olimpijskich w 2012.

• 
  W 1851 w Hyde Parku
• 
  Wnętrze pałacowe
• 
  Crystal Palace podczas pożaru w 1936
• 
  Kilka dni po pożarze

Odniesienia w kulturze

• Holendersko-angielski zespół H.E.R.R. nagrał album muzyczny „Fire And Glass – A Norwood Tragedy”, który poświęcony jest historii i zniszczeniu pałacu.