Palomar 6

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Palomar 6
Ilustracja
Gromada kulista Palomar 6 (HST)
Odkrywca

George Abell

Data odkrycia

1952

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wężownik

Typ

kulista XI

Rektascensja

17h 43m 42,2s

Deklinacja

–26° 13′ 21″

Odległość

18,9 tys. ly

Jasność obserwowana

11,55 m

Rozmiar kątowy

8,4'

Alternatywne oznaczenia
ESO 520-21, C 1740-262, GCl 75

Palomar 6 – dość luźna gromada kulista znajdująca się w odległości około 18,9 tys. lat świetlnych od Ziemi w kierunku konstelacji Wężownika. Została odkryta w 1952 roku przez George’a Abella[1].

Gromada Palomar 6 jest w znacznym stopniu ukryta, ponieważ znajduje się w tym samym kierunku, w którym obserwujemy centrum Drogi Mlecznej. Gromada ta znajduje się w odległości 7200 lat świetlnych od jądra Drogi Mlecznej.

Palomar 6 jest jedną z zaledwie czterech znanych obecnie gromad kulistych, które zawierają mgławice planetarne[2]. Mgławica ta, znana jako JaFu 1[3], została odkryta przez George’a H. Jacoby’ego i L. Kellara Fulltona dopiero w 1997 roku, ponieważ ukrywa się w pobliżu wielu gwiazd gromady kulistej Palomar 6.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]