Paracoccus yeei
Paracoccus yeei – dawniej Paracoccus yeeii, tlenowa bakteria Gram-ujemna z rodzaju Paracoccus[1]. Jest ona oportunistycznym patogenem ludzi[2]. Rośnie na podłożu LB, agarze MacConkeya oraz na agarze wzbogaconym krwią. Posiada kilka szczepów, w tym szczepy środowiskowe. Naturalnie występuje w glebie i słonych wodach[3]. Pierwsze doniesienia o istnieniu Paracoccus yeei pochodzą z 2002 roku, kiedy wyizolowano szczep z próbek tkanki ludzkiej (dializat 77-letniego mężczyzny z zapaleniem otrzewnej)[1].
Genom szczepu pobranego z ludzkiej skóry zsekwencjonowano w 2018 roku[4]. Zawiera on chromosom o długości 3,58 Mbp oraz sześć plazmidów.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Paracoccus yeei tworzy na podłożu stałym duże, nieregularne i śluzowate kolonie. Kształt komórek waha się od typowego dla ziarnkowca, do typowego dla pałeczki[1].
P. yeei jest nieruchliwą, oksydazo-dodatnią, katalazo-dodatnią, Gram-ujemną bakterią. Nie wytwarza gazu w hodowli z glukozą. Wykorzystuje glukozę i ksylozę jako źródło węgla (niektóre szczepy także laktozę). Ponadto większość szczepów posiada ureazę i jest zdolna do redukcji azotanów[1].
Bakteria ta najlepiej rośnie w temperaturze 35 °C[1].
Zawartość par CG w genomie została określona na poziomie 62% (szczep G1212)[1].
Bakterię wyizolowano z różnych części ciała człowieka wliczając w to skórę uszu, kostki, powierzchnię oka, krew, żółć oraz płyn mózgowo-rdzeniowy[1]. Nie wiadomo jednak, jak bakteria przedostaje się do organizmu.
Patogeneza[edytuj | edytuj kod]
Mechanizm patogenezy Paracoccus yeei nie jest znany.
Bakterię tą wykryto między innymi u ludzi z zapaleniem otrzewnej[1], marskością wątroby[5] oraz u ludzi po przeszczepie serca[6], rogówki[7]. Powoduje ona bakteriemię[5]. Jest niewrażliwa na cefalosporyny trzeciej generacji[5].
Bakterię tą wykrywano posługując się sekwencjonowaniem 16S rRNA[2].
Wiele artykułów poświęconych Paracoccus yeei podkreśla niewielki stopień diagnozowania tej bakterii u osób chorych[5][3][8].
Trwają badania nad jej patogenezą.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Maryam I. Daneshvar i inni, Paracoccus yeeii sp. nov. (Formerly CDC Group EO-2), a Novel Bacterial Species Associated with Human Infection, „Journal of Clinical Microbiology”, 41 (3), 2003, s. 1289–1294, DOI: 10.1128/JCM.41.3.1289-1294.2003, ISSN 0095-1137, PMID: 12624070 [dostęp 2018-03-19] (ang.).
- ↑ a b Frédéric Wallet i inni, Paracoccus yeei: a new unusual opportunistic bacterium in ambulatory peritoneal dialysis, „International Journal of Infectious Diseases”, 14 (2), e173–e174, DOI: 10.1016/j.ijid.2009.03.030 [dostęp 2018-03-19].
- ↑ a b Guido Funke, Reinhard Frodl, Hartmut Sommer, First Comprehensively Documented Case of Paracoccus yeei Infection in a Human, „Journal of Clinical Microbiology”, 42 (7), 2004, s. 3366–3368, DOI: 10.1128/jcm.42.7.3366-3368.2004, ISSN 0095-1137, PMID: 15243119 [dostęp 2018-03-19] (ang.).
- ↑ Jae Yun Lim i inni, Complete Genome Sequence ofParacoccus yeeiTT13, Isolated from Human Skin, „Genome Announcements”, 6 (3), 2018, DOI: 10.1128/genomeA.01514-17, ISSN 2169-8287, PMID: 29348361, PMCID: PMC5773746 [dostęp 2018-03-19].
- ↑ a b c d Jordan Sack i inni, Clinical implications of Paracoccus yeeii bacteremia in a patient with decompensated cirrhosis, „IDCases”, 7, s. 9–10, DOI: 10.1016/j.idcr.2016.11.008 [dostęp 2018-03-19].
- ↑ M. Schweiger i inni, Case of Paracoccus yeei infection documented in a transplanted heart, „Transplant Infectious Disease: An Official Journal of the Transplantation Society”, 13 (2), 2011, s. 200–203, DOI: 10.1111/j.1399-3062.2010.00571.x, ISSN 1399-3062, PMID: 20854281 [dostęp 2018-03-19].
- ↑ M.J. Kanis i inni, Corneal Graft Rejection Complicated by Paracoccus yeei Infection in a Patient Who Had Undergone a Penetrating Keratoplasty, „Journal of Clinical Microbiology”, 48 (1), 2010, s. 323–325, DOI: 10.1128/JCM.01798-09, ISSN 0095-1137, PMID: 19889897 [dostęp 2018-03-19] (ang.).
- ↑ Clyde Wilson, Paracoccus Yeei species causing bacterical conjuctivitis with cellulitis, „Medical Research Archives” (3), 5 czerwca 2015, ISSN 2375-1924 [dostęp 2018-03-19] (ang.).