Parafia Świętej Trójcy i św. Andrzeja Boboli w Bienicy
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania |
1918, 1988 |
| Data zamknięcia |
1866, 1948 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| kościół | |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego, |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 54°20′48,2″N 26°33′22,7″E/54,346722 26,556306
| |
Parafia Świętej Trójcy i św. Andrzeja Boboli w Bienicy – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w archidiecezji mińsko-mohylewskiej, w dekanacie mołodeczańskim, na Białorusi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Parafia wzmiankowana w 1669. W latach 1701–04 wybudowano obecny kościół fundacji wojewody trockiego Michała Kazimierza Kociełła. Wraz z kościołem wzniesiono klasztor bernardynów, skasowany w 1851. Należała do dekanatu oszmiańskiego diecezji wileńskiej. Posiadała kaplicę w Markowie[1]. W 1866 w ramach represji popowstaniowych kościół zamieniony został przez władze carskie na cerkiew prawosławną, niezwrócony mimo wybudowania w 1886 nowej cerkwi. W końcu XIX w. rozebrano dawny klasztor. W 1918 świątynia powróciła do katolików. Przed II wojną światową parafia należała do dekanatu mołodeczańskiego archidiecezji wileńskiej[2].
W 1948 znacjonalizowany przez komunistów. W późniejszych czasach zdewastowany. Zwrócony wiernym w 1988. Od lat 90. remontowany. Dodano wówczas wezwanie św. Andrzeja Boboli.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bienica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 218.
- ↑ Schematyzm Archidiecezji Wileńskiej 1938