Parafia św. Edwarda w Nowych Święcianach

Parafia św. Edwarda w Nowych Święcianach
*Švenčionėlių Šv. Edvardo parapija*
	; kościół parafialny
Państwo	Litwa
Siedziba	Nowe Święciany
Adres	ul. Kościelna 26, Nowe Święciany
Data powołania	1910
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Archidiecezja	wileńska
Dekanat	Święciany
Kościół	Matki Bożej Bolesnej w Nowych Święcianach
Filie	kaplica św. Szymona i Judy Tadeusza w Januliszkach
Proboszcz	ks. Raimundas Macidulskas
Wezwanie	św. Edward Król i Wyznawca
Wspomnienie liturgiczne	5 stycznia
	Położenie na mapie Litwy Parafia św. Edwarda w Nowych Święcianach
	55°09′38,8″N 26°00′11,6″E/55,160778 26,003222
	Strona internetowa

Parafia św. Edwarda w Nowych Świecianach (lt. Švenčionėlių Šv. Edvardo parapija) – parafia rzymskokatolicka w Nowych Święcianach. Jest parafią w Dekanacie Święciańskim archidiecezji wileńskiej. Nabożeństwa odbywają się w języku litewskim i polskim^[1]^[2]. Parafię utworzono w 1910 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1900 roku mieszkańcy miasta zwrócili się do rosyjskich władz o pozwolenie na budowę kaplicy przy cmentarzu. Pozwolenia nie otrzymano. W 1903 roku uzyskano pozwolenie, lecz ludzie chcieli już budowy kościoła. W 1906 roku ksiądz Jonas Burba utworzył ołtarz w domu, w którym mieszkał. Rok później przebudowano na świątynię dawny spichlerz gminy. Kościołowi nadano wezwanie św. Edwarda. W 1910 roku rząd zarejestrował nową parafię. Proboszcz ks. Prano Čaglio założył w 1913 roku oddział organizacji Rytas, bibliotekę-czytelnię oraz w 1915 roku utworzył przy kościele litewską szkołę. W 1929 roku z inicjatywy proboszcza Ambrożego Jakowanisa rozpoczęto budowę obecnego murowanego kościoła. Do 1940 roku zbudowano ściany i położono dach. Dzięki opiece ks. A. Jakowanisa i przy wsparciu ks. Kazimierza Pūkėnasa w 1934 roku budowano domy ludowe (zamknięte przez władze polskie w 1937 r.).

Słudzy Boży ks. Bolesław Bazewicz i ks. Jan Naumowicz[edytuj | edytuj kod]

20 maja 1942 roku niemieckie i litewskie oddziały policji pod dowództwem mjr Jonasa Maciulevičiusa, aresztowały i rozstrzelały 26 Polaków z Nowych Święcian, w tym ówczesnego proboszcza parafii ks. Bolesława Bazewicza i prefekta gimnazjum w Nowych Święcianach ks. Jana Naumowicza^[3]^[4]. Do mordu doszło 2 km od miasta, przy drodze w kierunku Święcian. Po wkroczeniu do miasta Armii Czerwonej 8 czerwca 1944 roku szczątki księży ekshumowano i pochowano na miejskim cmentarzu (zobaczː Zbrodnia w Święcianach (1942))^[5]^[6].

Dzięki staraniom proboszcza ks. Broniusa Laurinavičiusa (1913–1981) w latach 1956–1959 dokończono budowę kościoła parafialnego. W kwietniu 1957 roku polsko-litewska czteroosobowa delegacja parafian wraz z księdzem proboszczem pojechała do Moskwy, aby uzyskać zezwolenie na dokończenie budowy^[6]. 27 kwietnia 1957 roku zezwolenie wydała Rada Ministrów LSSR. Jest to jedyny kościół na Litwie, na którego budowę wydano pozwolenie w czasach sowieckich.

Parafia posiada kaplicę filialną św. Szymona i Judy Tadeusza w Januliszkach.