Parafia św. Karola Boromeusza w Piskorowicach
.jpg) Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Piskorowice 123, |
| Data powołania |
7 października 1930 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół parafialny | |
| Proboszcz |
ks. Mariusz Kilar |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
4 listopada |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Leżajsk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu leżajskiego  | |
 50°14′06,863″N 22°31′46,607″E/50,235240 22,529613
| |
| Strona internetowa | |
Parafia św. Karola Boromeusza w Piskorowicach – parafia rzymskokatolicka, znajdująca się w archidiecezji przemyskiej, w dekanacie Leżajsk I[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Piskorowice powstały w średniowieczu. Rzymsko-katolicy należeli do parafii w Sieniawie, w dekanacie jarosławskim. W 1927 roku w Piskorowicach i Piganach było 380 wiernych. W 1900 roku przybyły siostry Służebniczki starowiejskie, które prowadziły ochronkę, a później posługiwały w parafii. W 1911 roku powstała kaplica publiczna pw. św. Karola Boromeusza[2].
W 1929 roku właściciel tych terenów hrabia Maurycy Zamoyski wybudował murowany kościółek, a 7 października 1930 roku została erygowana parafia, z wydzielonego terytorium parafii w Sieniawie i parafii farnej w Leżajsku, w skład której weszły Piskorowice i Pigany (427 wiernych) i Rzuchów (58 wiernych). Parafia przynależała początkowo do dekanatu leżajskiego, a od 1931 roku do nowo utworzonego dekanatu Sieniawa.
W 1966 roku władze państwowe usunęły siostry i zajęły dom zakonny. Gdy kościół okazał się za mały dla potrzeb wiernych, w 1972 roku postanowiono zbudować większy kościół, ale nie otrzymano pozwolenia. Dopiero w 1979 roku parafia otrzymała pozwolenia na remont i rozbudowę kościoła. W latach 1980–1982 zbudowano nowy kościół, według projektu architekta mgr inź. Romana Orlewicza. Kościół został poświęcony 14 listopada 1982 roku przez bpa Ignacego Tokarczuka[3][4]. 18 maja 2003 roku parafia została przydzielona do dekanatu Leżajsk I.
Na terenie parafii jest 1 350 wiernych (w tym: Piskorowice – 600, Paluchy – 110, Rzuchów – 210, Chałupki Piskorowickie – 180, Osiedle PGR – 250)[5].
- Proboszczowie parafii:
- 1930–1958. ks. Jan Poręba[6][7]
- 1958–1965. ks. Józef Winnicki[8].
- 1965–1966. ks. Paweł Lis[9].
- 1966–1969. ks. Józef Łasica.
- 1969–1984. ks. Bronisław Wawrzkiewicz[10][11].
- 1984–2014. ks. kan. Wincenty Skrobacz.
- 2014– nadal ks. Mariusz Kilar.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Schematismus Univerdi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Premisliensis Rit. Lat. pro Anno Domini 1927 (s. 63–64) [dostęp 2020-02-18]
[Cytat: in loco p. et in Piskorowice adsunt asyla parv. cura SS. Servul. B.M.V. Capellae publicae: in Piskorowice a. 1911 s. tit. S. Caroli Borromei.] - ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 476) ISSN 1233-4685
- ↑ Historia parafii Piskorowice.
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 182) ISSN 1429-6314
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Premisliensis Rit. Lat. pro Anno Domini 1931 (s. 93) [dostęp 2020-02-18].
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 109-110) [dostęp 2023-10-26]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 125) [dostęp 2023-10-26]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 133-134) [dostęp 2023-10-26]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 196) [dostęp 2023-10-26]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 413) [dostęp 2023-10-26]