Przejdź do zawartości

Parafia św. Michała Archanioła w Niecieczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Michała Archanioła w Niecieczy
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Nieciecz

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

diecezja

grodzieńska

Dekanat

Lida

kościół

św. Michała Archanioła w Niecieczy

Wezwanie

św. Archanioł Michał

Wspomnienie liturgiczne

29 września

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Michała Archanioła w Niecieczy”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Michała Archanioła w Niecieczy”
Ziemia53°42′31,2″N 25°13′51,0″E/53,708667 25,230833

Parafia św. Michała Archanioła w Niecieczy – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w diecezji grodzieńskiej, w dekanacie Lida, na Białorusi.

Do parafii należy kaplica filialna pw. Matki Bożej Anielskiej w Bachmatach.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kościół w Niecieczy ufundował w 1715 tutejszy dziedzic Kołuszewski. Świątynia ta była drewniana i nosiła wezwanie Pana Jezusa. Obecny kościół, również drewniany, pochodzi z 1837 i był ufundowany przez Stanisława Łaskowicza (według innego źródła dokonano wówczas przebudowy poprzedniej świątyni)[1][2]. Do lat 60. XIX przy parafii funkcjonowały szkoła parafialna, szpital i kaplica cmentarna.

W 1919 wybudowano kaplice w Bachmatach. W II Rzeczypospolitej parafia leżała w archidiecezji wileńskiej, w dekanacie Lida[1]. Przed II wojną światową liczyła ok. 4000 wiernych. Proboszcz Niecieczy od 1931 ks. Aleksander Augustynowicz uważał się za Białorusina i był znany z memoriału wystosowanego w 1925 do Konferencji Episkopatu Polski, dotyczącego spraw białoruskich[3].

Na przełomie czerwca i lipca 1942 ks. Augustynowicz został aresztowany przez Niemców, podczas akcji zatrzymań polskiej inteligencji na Lidczyźnie. 10 marca 1943 w Lidzie Niemcy zamordowali ks. Augustynowicza wraz z 8 innymi księżmi[3][4].

W 1945 Nieciecz znalazła się w granicach Związku Sowieckiego i kościół został zamknięty. Zwrócony został w 1989 i w 1990 odnowiony

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Schematyzm Archidiecezji Wileńskiej 1938. [dostęp 2023-04-08]. (pol.).
  2. Nieciecz (3), pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 50.
  3. a b Ks. Aleksander Augustynowicz (1890-1943). Czas Miłosierdzia. Białostocki Biuletyn Kościelny. [dostęp 2023-04-08]. (pol.).
  4. Aleksander Augustynowicz. Martyrologium duchowieństwa — Polska. [dostęp 2023-04-08]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]