Parafia Najświętszej Maryi Panny Różańcowej i św. Dominika w Rakowie
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
вул. Паштовая, 11, 222365 в. Ракаў |
| Data powołania |
1676 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| kościół | |
| Proboszcz |
ks. Dymitr Czupryn |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
8 sierpnia, |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°57′56,3″N 27°03′21,4″E/53,965639 27,055944
| |
Parafia Najświętszej Maryi Panny Różańcowej i św. Dominika w Rakowie – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w archidiecezji mińsko-mohylewskiej, w dekanacie wołożyńskim, na Białorusi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Parafia została erygowana w 1676, kiedy książę Hieronim Sanguszko wybudował pierwszy kościół. Od 1686 istniał tu klasztor dominikański, ufundowany przez Konstancję Teodorę Sanguszko z Sapiehów. W 1712 r. cały zespół klasztorny spłonął. Został odbudowany staraniem ojca Wołodkowicza. W 1812 r., w czasie wojny rosyjsko-francuskiej, kościół został spalony, odbudowany w 1824 r. W ramach carskich represji po powstaniu listopadowym, w 1835 r. klasztor dominikanów skasowano, a kościół został świątynią parafialną[1]. Pod koniec XIX w. parafia należała do dekanatu mińskiego archidiecezji mohylewskiej. Liczyła około 8400 wiernych, 6 kaplic: w Borzdyniu, Kijowcu, Rakowie, Tupalszczyźnie, Wołmie i Zaniewszczyźnie[2].
Obecny kościół Najświętszej Maryi Panny powstał w latach 1904-1906 dzięki staraniom ks. Eustachego Karpowicza. Zastąpił on drewniany kościół podominikański Matki Bożej Różańcowej z 1824, zburzony w 1904 roku w momencie budowy nowej świątyni. Wielki wkład w budowę świątyni wnieśli książę Hieronim Drucki-Lubecki, ziemianie Bułakowie, Zdziechowscy, Chełchowscy i wszyscy parafianie.
W dniach od 14 do 24 maja 1905 roku parafię odwiedził arcybiskup mohylewski ks. Jerzy Szembek. W ciągu 10 dni udzielił Sakramentu Bierzmowania ponad 7000 wiernych, spowiadał, komunikował oraz odwiedził kilka prywatnych kaplic. W okresie posługi ks. Eustachego Karpowicza wybudowano nowy kościół i plebanię. Proboszcz Karpowicz bronił zachowania liturgii w języku polskim. Jego grób znajduje się na rakowskim cmentarzu katolickim.
W 1911 roku pożar zniszczył drewnianą plebanię.
Przed II wojną światową parafia należała do dekanatu Mołodeczno archidiecezji wileńskiej[3].
Po wojnie kościół został zamknięty przez władze sowieckie i przeznaczony na cele świeckie. Po rozpadzie ZSRR świątynia została zwrócona wiernym i parafia odrodziła się. Obecnie parafia liczy około 1500 wiernych[4].
W 2015 roku obchodzono 100-lecie śmierci proboszcza ks. Eustachego Karpowicza. Mszę Świętą odprawił arcybiskup mińsko-mohylewski ks. Tadeusz Kondrusiewicz[5].
Na cmentarzu katolickim znajduje się kaplica św. Anny, gdzie odbywały się nabożeństwa gdy kościół był zamknięty.
.jpg)
Proboszczowie parafii[edytuj | edytuj kod]
| imię i nazwisko | daty urzędowania |
|---|---|
| ks. Wiktor Malewicz[6] | |
| ks. Eustachy Karpowicz | 1883 – 1915 |
| ks. Jan Tokarski SDB | |
| ks. Dymitr Baryło | – 2023 |
| ks. Dymitr Czupryn | 2023 – obecnie |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ K. Shastouski, Kościół NMP | miasteczko Raków obwód miński [online], radzima.org [dostęp 2021-11-01].
- ↑ Jacekgandalf, Mińsk » Kresy [online], Kresy, 11 maja 2010 [dostęp 2019-12-30] (pol.).
- ↑ Schematyzm Archidiecezji Wileńskiej 1938
- ↑ Ks. Marcin Iżycki: Białoruś i Ukraina to najważniejsze kierunki pracy Caritas Polska na wschodzie | Caritas Polska [online], caritas.pl [dostęp 2019-12-30].
- ↑ Uroczystości ku czci Proboszcza Rakowskiego [online], minsk.msz.gov.pl [dostęp 2019-12-30].
- ↑ Raków [online], www.plewako.pl [dostęp 2019-12-30].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- catholic.by
- Raków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 508.
- Raków. Vedaj - Architektura i kultura Białorusi. [dostęp 2019-05-14]. (pol.).
