Parafia Trójcy Przenajświętszej w Wysokiem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Trójcy Przenajświętszej w Wysokiem
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Wysokie

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

diecezja

pińska

Dekanat

brzeski

kościół

Trójcy Przenajświętszej w Wysokiem

Wezwanie

Trójca Przenajświętsza

Wspomnienie liturgiczne

Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Położenie na mapie rejonu kamienieckiego
Mapa konturowa rejonu kamienieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Trójcy Przenajświętszej w Wysokiem”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Trójcy Przenajświętszej w Wysokiem”
Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Parafia Trójcy Przenajświętszej w Wysokiem”
Ziemia52°22′16,7″N 23°22′15,6″E/52,371300 23,371000

Parafia Trójcy Przenajświętszej w Wysokiem – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w diecezji pińskiej, w dekanacie brzeskim, na Białorusi.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Drewniany kościół katolicki w Wysokiem Litewskim wzniesiono w 1541 kosztem właściciela miasteczka Ławryna Woyny. Jego syn Andrzej w 1603 ufundował murowaną świątynię (według podania drewniany kościół został spalony przez obce wojska). 22 sierpnia 1609 konsekrował ją biskup łucki Paweł Wołucki. W 1774 przy kościele wybudowano szkołę parafialną, a w 1785 klasztor bonifratrów ze szpitalem fundacji kanclerza wielkiego litewskiego Aleksandra Michała Sapiehy. Bonifratrzy zostali usunięci z klasztoru po powstaniu listopadowym. W XIX w. parafia należała do dekanatu brzeskiego. W 1895 liczyła 1942 wiernych[1].

Kościół był kilkukrotnie odnawiany i przebudowywany przez właścicieli miasteczka. Obecny wygląd zawdzięcza głównie przebudowie w 1772. Umieszczono w nim kaplice grobową Sapiehów[1][2].

Prócz kościoła istnieje zachowana do dziś kaplica św. Barbary z 1772. W XIX w. nieużywany budynek stanowił archiwum akt kilku skasowanych przez carat parafii. Podczas ich badań odnaleziono oryginalne metryki chrztu króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz prymasa Polski Michała Jerzego Poniatowskiego z parafii w Wołczynie. Parafia posiadała także kaplicę filialną w Śwityczach, w 1895 już nieistniejącą[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Wysokie Litewskie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 134.
  2. a b Высокае. Zabytki i atrakcje Białorusi. [dostęp 2022-04-08]. (biał.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]