Parafianów (sielsowiet Sitce)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafianów
Параф'янава
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

dokszycki

Sielsowiet

Sitce

Populacja (2009)
• liczba ludności


220[1]

Kod pocztowy

211710

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parafianów”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafianów”
Ziemia54°53′08″N 27°34′36″E/54,885556 27,576667

Parafianów (biał. Параф'янава; ros. Парафьяново) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie dokszyckim, w sielsowiecie Sitce.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów ówczesny folwark leżał w gminie Pariafianów, w powiecie wilejskim w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym folwark a następnie majątek leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim, od 1926 w powiecie dziśnieńskim, w gminie Parafianów[3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 232 osoby, 180 było wyznania rzymskokatolickiego, 51 prawosławnego, a 1 mojżeszowego. Jednocześnie 117 mieszkańców zadeklarowało polską, a 115 białoruską przynależność narodową. Były tu 23 budynki mieszkalne[4]. W 1931 w 18 domach zamieszkiwało 195 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Parafianowie i prawosławnej w Hnieździłowie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Dokszycach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Parafianowie[6].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Parafianów, folwark, powiat wilejski, gmina Parafianów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 858.
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 30.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 22.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1243.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]