Paweł Kosieradzki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Kosieradzki
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1903
Miechów

Data śmierci

24 lutego 1994

profesor nauk technicznych
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Instytut

Instytut Mechaniki Precyzyjnej

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Krzyż za udział w Wojnie 1918–1921
Grób Pawła Kosieradzkiego na cmentarzu Powązkowskim

Paweł Kosieradzki (ur. 3 lutego 1903 w Miechowie, zm. 24 lutego 1994) – polski profesor nauk technicznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum w Kielcach (1922), absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej.

Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w 1920. Od 1929 do 1939 pracował w Fabryce Karabinów w Warszawie. Zorganizował Wydział Obróbki Termicznej i Wykończenia, związany był z produkcją broni maszynowej. Był również kierownikiem produkcji maszyn do pisania FK. Uruchomił proces technologii niklowania, jeden z pierwszych w Europie. Od 1936 do 1937 był szefem ruchu w Fabryce Karabinów, a od 1937 szefem produkcji i wicedyrektorem. w latach 1929–1934 opracował metodę kąpieli cyjanowych, które hartowały stal i chroniły ją przed korozją.

Największym osiągnięciem jest opracowany wraz z bratem Władysławem Kosieradzkim i wicepremierem Eugeniuszem Kwiatkowskim szczegółowy plan Centralnego Okręgu Przemysłowego. Paweł Kosieradzki opracował stronę zagadnień przemysłowych, za co został odznaczony w roku 1937 Złotym Krzyżem Zasługi.

W 1939 roku po ewakuacji Fabryki Karabinów odmówił dalszej pracy w zakładzie. Wojnę przetrwał prowadząc Biuro Techniczno Handlowe oraz pracując jako nauczyciel w Szkole Rzemieślniczej w Warszawie.

Po wojnie prowadził działalność dydaktyczną, publicystyczną i doradczą. Był jednym z redaktorów „Przeglądu Mechanicznego” i „Mechanika”, współautorem „Małego Poradnika Mechanika”.

Od 1957 roku pracował jako zastępca dyrektora ds. naukowych Instytutu Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie. W 1959 otrzymuje tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1963–1974 kierował pracami wszystkich zakładów Instytutu. W roku 1974 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.

W 1992 został odznaczony Krzyżem za udział w Wojnie 1918-1921 awansowany do stopnia podporucznika Wojska Polskiego.

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 32-2-7/8)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Stare Powązki: PAWEŁ KOSIERADZKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]