Paweł Kotlarski
Data i miejsce urodzenia |
14 kwietnia 1961 |
---|---|
Poseł I kadencji Sejmu | |
Okres |
od 25 listopada 1991 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Paweł Jerzy Kotlarski (ur. 14 kwietnia 1961 w Lesznie) – polski polityk i lekarz, poseł na Sejm I kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1980 rozpoczął, a w 1988 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Poznaniu. Pracował następnie do 2000 w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Koninie.
W latach 80. działał w opozycji demokratycznej, początkowo w NZS, później w niezależnym ruchu wydawniczym (w ramach Porozumienia Prasowego „Solidarność Zwycięży”). W 1984 założył opozycyjne pismo „Solidarni-Konin”[1]. Zajmował się organizowaniem akcji ulotkowych i kolportażem, był zatrzymywany przez funkcjonariuszy SB i karany za rozprowadzanie druków drugiego obiegu. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W tym samym roku powołano go na wiceprzewodniczącego tymczasowego zarządu regionu NSZZ „Solidarność”[2]. Stał na czele struktur wojewódzkiego i okresowo również miejskich konińskiego Komitetu Obywatelskiego. Zasiadał we władzach krajowych Porozumienia Centrum.
W wyborach parlamentarnych w 1991 uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum w okręgu konińsko-sieradzkim. Zasiadał m.in. w Komisji Zdrowia oraz Komisji Polityki Społecznej. W 1992 odszedł z PC, przechodząc do Ruchu dla Rzeczypospolitej. Rok później bez powodzenia kandydował jako niezależny do Senatu.
Pozostawał przez kilkanaście lat związany z Radiem Konin. Był przewodniczącym rady nadzorczej, a następnie jego prezesem zarządu aż do czasu zakończenia przez tę stację w 2005 nadawania[3]. Po wznowieniu przez tę stację nadawania w 2010 został wiceprezesem zarządu. Objął stanowisko prezesa Zakładu Opieki Zdrowotnej i Medycyny Pracy „Med-Alko”. W 2018 i 2024 wystartował na radnego Konina z ramienia lokalnego komitetu[4][5].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2017 odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6] oraz Krzyżem Wolności i Solidarności[7].
W 2011 został laureatem nagrody honorowej „Świadek Historii” przyznanej przez Instytut Pamięci Narodowej[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ „Solidarni”. encysol.pl. [dostęp 2017-01-20].
- ↑ Paweł Kotlarski w Słowniku „Niezależni dla kultury 1976–89”. [dostęp 2017-01-20].
- ↑ Konin: Pożegnanie po 13 latach. mediafm.net, 1 maja 2005. [dostęp 2017-01-20].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2024-02-25].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-03-09].
- ↑ Odznaczenia dla zasłużonych działaczy opozycji demokratycznej i działaczy społecznych. prezydent.pl, 18 stycznia 2017. [dostęp 2017-01-20].
- ↑ Uroczystość wręczenia Krzyży Wolności i Solidarności. ipn.gov.pl, 17 października 2017. [dostęp 2017-10-25].
- ↑ XII edycja Nagrody Honorowej Prezesa IPN „Świadek Historii” – zgłoszenia do 14 maja 2021. ipn.gov.pl, 24 marca 2021. [dostęp 2021-10-26].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Strona sejmowa posła I kadencji. [dostęp 2017-01-20].
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2017-01-20].
- Absolwenci Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
- Członkowie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich
- Działacze opozycji w PRL
- Ludzie związani z Koninem
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Politycy Porozumienia Centrum
- Politycy Ruchu dla Rzeczypospolitej
- Polscy lekarze
- Posłowie na Sejm III Rzeczypospolitej Polskiej
- Urodzeni w 1961
- Ludzie urodzeni w Lesznie
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (1991–1993)