Paweł Piotrowski (lekkoatleta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Piotrowski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 września 1985
Gostyń

Informacje klubowe
Klub

Start Wrocław

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska paraolimpijskie
złoto Ateny 2004 pchnięcie kulą (F36)
srebro Ateny 2004 rzut oszczepem (F36/38)
srebro Pekin 2008 rzut oszczepem (F35/36)
brąz Pekin 2008 rzut dyskiem (F35/36)
Mistrzostwa świata IPC
złoto Assen 2006 pchnięcie kulą (F36)
złoto Assen 2006 rzut dyskiem (F36)
złoto Christchurch 2011 pchnięcie kulą (F35/36)
złoto Christchurch 2011 rzut dyskiem (F35/36)
złoto Christchurch 2011 rzut oszczepem (F35/36)
brąz Lyon 2013 pchnięcie kulą (F36)
Mistrzostwa Europy IPC
złoto Espoo 2005 pchnięcie kulą (F35/36/38)
złoto Espoo 2005 rzut oszczepem (F35/36/37/38)
złoto Stadskanaal 2012 rzut dyskiem (F35/36)
srebro Assen 2003 pchnięcie kulą (F36)
srebro Espoo 2005 rzut dyskiem (F35/36/38)
brąz Swansea 2014 pchnięcie kulą (F36)
brąz Grosseto 2016 pchnięcie kulą (F36)
brąz Berlin 2018 pchnięcie kulą (F36)

Paweł Piotrowski (ur. 24 września 1985 w Gostyniu) – polski niepełnosprawny lekkoatleta specjalizujący się w konkurencjach rzutowych, czterokrotny medalista igrzysk paraolimpijskich, pięciokrotny mistrz świata, trzykrotny mistrz Europy. Występuje w klasyfikacji T36.

Jest mężem Marty Piotrowskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Paweł pochodzi z Kunowa w powiecie gostyńskim. Od urodzenia cierpi na porażenie mózgowe czterokończynowe. Od 2000 roku trenuje pchnięcie kulą, rzut dyskiem i oszczepem[1].

W 2004 roku na igrzyskach paraolimpijskich w Atenach zdobył złoty medal w pchnięciu kulą (F36) i srebrny w rzucie oszczepem (F36/38)[2].

Cztery lata później w Pekinie zdobył srebrny medal w rzucie oszczepem (F35/36), przegrywając tylko Chińczykiem Guo Wei. Był to pierwszy medal zdobyty przez reprezentantów Polski podczas tych igrzysk[3]. Do tego dołączył również brązowy medal w pchnięciu kulą (F35/36).

Na igrzyskach paraolimpijskich w 2012 roku w Londynie zajął czwarte miejsce w zawodach rzutu dyskiem (F35/36), zaś na następnych igrzyskach paraolimpijskich w Rio de Janeiro skończył na piątej pozycji konkurs pchnięcia kulą (F36). Stracił zarazem rekord olimpijski wywalczony podczas igrzysk paraolimpijskich w Pekinie[4].

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

  • Rekord paraolimpijski[5]
    • Rzut oszczepem (F36) – 42,88 (8 września 2008, Pekin)
  • Rekord mistrzostw świata[6]
    • Rzut oszczepem (F36) – 42,20 (22 stycznia 2011, Christchurch)
  • Rekord Europy[7]
    • Rzut oszczepem (F36) – 43,86 (27 maja 2011, Manchester)
  • Rekordy mistrzostw Europy[8]
    • Rzut dyskiem (F36) – 38,13 (27 czerwca 2012, Stadskanaal)
    • Rzut oszczepem (F36) – 33,67 (16 czerwca 2003, Assen)

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Rok Zawody Miejscowość Konkurencja Wynik Pozycja
2003 Mistrzostwa Europy Holandia Assen Skok w dal (F36) 3,36 7. miejsce
Pchnięcie kulą (F36) 11,68 2. miejsce
Rzut oszczepem (F37) 33,67 4. miejsce
2004 Igrzyska paraolimpijskie Grecja Ateny Pchnięcie kulą (F36) 12,12 1. miejsce
Rzut dyskiem (F36) 32,94 4. miejsce
Rzut oszczepem (F36/38) 37,14 2. miejsce
2005 Mistrzostwa Europy Finlandia Espoo Pchnięcie kulą (F35/36/38) 11,99 1. miejsce
Rzut dyskiem (F35/36/38) 32,76 2. miejsce
Rzut oszczepem (F35/36/37/38) 37,88 ER 1. miejsce
2006 Mistrzostwa świata Holandia Assen Pchnięcie kulą (F36) 12,77 WR 1. miejsce
Rzut dyskiem (F36) 34,52 PB 1. miejsce
Rzut oszczepem (F35/36/38) 35,43 4. miejsce
2008 Igrzyska paraolimpijskie Pekin Pchnięcie kulą (F35/36) 13,03 WR 3. miejsce
Rzut dyskiem (F35/36) 31,75 8. miejsce
Rzut oszczepem (F35/36) 42,88 WR 2. miejsce
2011 Mistrzostwa świata Nowa Zelandia Christchurch Pchnięcie kulą (F35/36) 13,77 PB 1. miejsce
Rzut dyskiem (F35/36) 38,65 CR 1. miejsce
Rzut oszczepem (F35/36) 42,20 CR 1. miejsce
2012 Mistrzostwa Europy Holandia Stadskanaal Rzut dyskiem (F35/36) 38,13 1. miejsce
Igrzyska paraolimpijskie Wielka Brytania Londyn Rzut dyskiem (F35/36) 37,59 4. miejsce
2013 Mistrzostwa świata Francja Lyon Pchnięcie kulą (F36) 12,91 3. miejsce
Rzut dyskiem (F35/36) 38,40 4. miejsce
2014 Mistrzostwa Europy Wielka Brytania Swansea Skok w dal (T36) 4,00 6. miejsce
Pchnięcie kulą (F36) 13,16 3. miejsce
2015 Mistrzostwa świata Katar Doha Skok w dal (T36) 4,17 10. miejsce
Pchnięcie kulą (F36) 13,36 4. miejsce
2016 Mistrzostwa Europy Włochy Grosseto Pchnięcie kulą (F36) 13,42 3. miejsce
Igrzyska paraolimpijskie Brazylia Rio de Janeiro Pchnięcie kulą (F36) 13,34 5. miejsce
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn Pchnięcie kulą (F36) 12,99 4. miejsce
2018 Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin Pchnięcie kulą (F36) 12,75 3. miejsce
2019 Mistrzostwa świata Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Pchnięcie kulą (F36) 12,50 8. miejsce

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W cieniu sprawnych. Rzeczpospolita, 2008-09-13. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).
  2. Kroniki wsi Kunowo - Paweł Piotrowski. kunowo.powiatgostyn.pl. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).
  3. Lekkoatleci zdobywają pierwsze medale dla Polski!. niepelnosprawni.pl. [dostęp 2008-09-08]. (pol.).
  4. 6 centymetrów do medalu. Karol Kozuń na 4. miejscu. nasze.fm, 2016-09-17. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).
  5. World Para Athletics Paralympic Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).
  6. World Para Athletics Championship Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).
  7. World Para Athletics European Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).
  8. World Para Athletics European Championship Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]