Paweł Udorowiecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Udorowiecki
Data i miejsce urodzenia

22 września 1944
Bytom

Data i miejsce śmierci

2002
Würselen

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

grafika

Paweł Udorowiecki (ur. 22 września 1944 w Bytomiu[1], zm. 2002 w Würselen[2]) – polski artysta grafik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1969 ukończył studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni plakatu prof. Henryka Tomaszewskiego[3]. Uczestniczył w Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie, Brnie, Lahti, a także w wystawach polskiego plakatu za granicą, m.in. w Japonii RFN i na Kubie[4]. Był kierownikiem artystycznym łódzkiego oddziału Krajowej Agencji Wydawniczej, w ramach której działał na rzecz aktywizacji łódzkich grafików. Był inicjatorem i współautorem pomysłu na nową ekspozycję plakatów przy pomocy „zblokowanych ciągów”, która ma za zadanie intensywniej oddziaływać na odbiorcę. W latach 1976 i 1977 był koordynatorem oprawy plastycznej obchodów święta 1 Maja[5]. Był członkiem ZPAP w latach 1969–1983, gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady Artystycznej Sekcji Graficznej Zarządu Głównego (1977–1983). Należał od 1975 do ZAIKS[4].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Realizował plakaty m.in. dla Teatru Wielkiego i Teatru Powszechnego w Łodzi[5], a także Muzeum Historii Miasta Łodzi, dla którego zaprojektował pierwszy logotyp[6]. W centrum jego zainteresowań był jednak plakat społeczny i polityczny – w tej dziedzinie artysta osiągnął indywidualny styl, stosując lapidarną symbolikę[5]. Swoje prace wystawiał m.in. w Warszawie, Łodzi, Olsztynie, w Berlinie, Moskwie i Nowym Jorku. Jego twórczość znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Poznaniu, a także m.in. w Łodzi i Monachium[3]. Do najbardziej znanych plakatów Udorowieckiego należy uhonorowany Nagrodą im. Tadeusza Trepkowskiego plakat polityczny z okazji 100. rocznicy urodzin Lenina pt. Leninizm zwycięski sztandar naszej epoki zaprojektowany z Jakubem Erolem[7].

Wybrane nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • Nagroda im. Tadeusza Trepkowskiego (1970 i 1975) za najlepszy plakat polityczny,
  • I nagroda w międzynarodowym konkursie na plakat I-majowy (1975)[5],
  • I nagroda na I Europejskim Triennale Plakatu Politycznego w Mons (1978)[1],
  • List gratulacyjny za osiągnięcia twórcze w dziedzinie plakatu od I sekretarza KC PZPR[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rocznik polityczny i gospodarczy, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1979, ISBN 978-83-208-0054-8 [dostęp 2022-10-11] (pol.).
  2. Maria Gałecka, Pamięć i uczestnictwo: wystawa na jubileusz sierpnia '80 i Solidarności. Artystyczny komentarz polskiej rzeczywistości lat 1980–2005, Muzeum Narodowe w Gdańsku, 2005, ISBN 978-83-88669-71-2 [dostęp 2022-10-11] (pol.).
  3. a b Paweł UDOROWIECKI ● W GÓRACH, 1983 ● Aukcja ● Artinfo.pl [online], artinfo.artinfo.pl [dostęp 2022-10-11] (pol.).
  4. a b Lidia Becela, Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny, Wyd. Interpress, 1989, ISBN 978-83-223-2491-2 [dostęp 2022-12-15] (pol.).
  5. a b c d e Łodzianie 1977, „Odgłosy” (1), 1 stycznia 1978.
  6. MESSAGE – SIGN – CODE | 45 years of history of the Museum of City of Łódź in posters from own collection – Muzeum Miasta Łodzi [online], muzeum-lodz.pl [dostęp 2022-10-11].
  7. Miesięcznik literacki, Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa”, 1971 [dostęp 2022-12-15] (pol.).