Paweł Włodarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Włodarski
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

14 listopada 1967

Profesor doktor habilitowany nauk medycznych
Alma Mater

Akademia Medyczna w Warszawie

Habilitacja

2008 – medycyna
Warszawski Uniwersytet Medyczny

Profesura

2016

Warszawski Uniwersytet Medyczny
Prorektor ds. Umiędzynarodowienia, Promocji i Rozwoju
Okres spraw.

od 2020

Poprzednik

Lidia Rudnicka

Dziekan
Okres spraw.

2016–2019

Poprzednik

Mirosław Wielgoś

Następca

Marcin Wojnar

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Paweł Krzysztof Włodarski (ur. 14 listopada 1967 w Warszawie) – lekarz, histolog, endodonta, prorektor ds. umiędzynarodowienia, promocji i rozwoju Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (2020–2024)[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył XLIX Liceum Ogólnokształcące im. Zygmunta Modzelewskiego (obecnie im. J.W. Goethego) w Warszawie. Absolwent kierunku lekarskiego (1992) i stomatologii (1995) I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie.

W latach 1995–1997 pracował jako doktorant w Thomas Jefferson University w Filadelfii w laboratorium prof. Bruno Calabretty pod opieką prof. Tomasza Skórskiego. Po powrocie wznowił pracę w Zakładzie Histologii Centrum Biostruktury, gdzie obronił pracę doktorską zatytułowaną “Rola białka p53 w odnowie hematopoezy po leczeniu 5-fluorouracylem”. Równocześnie pracował klinicznie jako endodonta. W 2001 roku rozpoczął staż naukowy na amerykańskim uniwersytecie University of Texas Southwestern Medical Center w Zakładzie Farmakologii kierowanym przez prof. Alfreda Gilmana w pracowni Josepha Albanesiego badając regulację kinazy PI3K4 współpracując i publikując z zespołem kierowanym przez dr Thomasa Südhofa. W latach 2002-2004 pracował w Uniwersytecie Pensylwanii w Zakładzie Patologii w pracowni prof. Mariusza Wasika badając rolę kinaz mTOR w rozwoju zespołów myeloproliferacyjnych. Po powrocie do Polski rozwijał tematy badawcze prowadzone w USA, ale rozpoczął też szereg nowych projektów.

W roku 2008 uzyskał stopień dr hab. n. med. za cykl publikacji „Badania szlaku mTOR w komórkach nowotworowych“. W 2016 otrzymał tytuł profesorski. Od 2018 kieruje Zakładem Metodologii Badań Naukowych, kształcącym studentów medycyny zasad prowadzenia prac badawczych oraz krytycznej analizy doniesień naukowych. Równocześnie prowadzi zajęcia i wykłady z histologii, embriologii i cytofizjologii.

Kierował grantami badawczymi, był promotorem czterech zakończonych przewodów doktorskich. W latach 2012-2016 pełnił funkcję prodziekana ds. przewodów doktorskich w I Wydziale Lekarskim. Wybrany na dziekana w kadencji 2016-2020 pełnił tę funkcję do czasu wejścia w życie ustawy 2.0. W latach 2019-2020 pełnił funkcję dyrektora Szkoły Doktorskiej w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Zasiada w radzie naukowej serii poświęconej związkom medycyny z humanistyką: ars medica ac humanitas[3].

Została odznaczona Srebrnym (2019)[4] i Złotym (2023)[5] Krzyżem Zasługi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władze Rektorskie WUM [online], www.wum.edu.pl [dostęp 2021-08-23].
  2. Marta Markiewicz, Władze WUM na kadencję 2020–2024 [online], cowzdrowiu.pl, 1 września 2020 [dostęp 2020-12-05].
  3. ars medica ac humanitas [online], Studium Języków Obcych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego [dostęp 2021-11-09].
  4. M.P. z 2019 r. poz. 988
  5. M.P. z 2024 r. poz. 65