Paweł Włodarski
Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia |
14 listopada 1967 |
Profesor doktor habilitowany nauk medycznych | |
Alma Mater | |
Habilitacja |
2008 – medycyna |
Profesura |
2016 |
Warszawski Uniwersytet Medyczny | |
Prorektor ds. Umiędzynarodowienia, Promocji i Rozwoju | |
Okres spraw. |
od 2020 |
Poprzednik | |
Dziekan | |
Okres spraw. |
2016–2019 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Paweł Krzysztof Włodarski (ur. 14 listopada 1967 w Warszawie) – lekarz, histolog, endodonta, prorektor ds. umiędzynarodowienia, promocji i rozwoju Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (2020–2024)[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył XLIX Liceum Ogólnokształcące im. Zygmunta Modzelewskiego (obecnie im. J.W. Goethego) w Warszawie. Absolwent kierunku lekarskiego (1992) i stomatologii (1995) I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie.
W latach 1995–1997 pracował jako doktorant w Thomas Jefferson University w Filadelfii w laboratorium prof. Bruno Calabretty pod opieką prof. Tomasza Skórskiego. Po powrocie wznowił pracę w Zakładzie Histologii Centrum Biostruktury, gdzie obronił pracę doktorską zatytułowaną “Rola białka p53 w odnowie hematopoezy po leczeniu 5-fluorouracylem”. Równocześnie pracował klinicznie jako endodonta. W 2001 roku rozpoczął staż naukowy na amerykańskim uniwersytecie University of Texas Southwestern Medical Center w Zakładzie Farmakologii kierowanym przez prof. Alfreda Gilmana w pracowni Josepha Albanesiego badając regulację kinazy PI3K4 współpracując i publikując z zespołem kierowanym przez dr Thomasa Südhofa. W latach 2002-2004 pracował w Uniwersytecie Pensylwanii w Zakładzie Patologii w pracowni prof. Mariusza Wasika badając rolę kinaz mTOR w rozwoju zespołów myeloproliferacyjnych. Po powrocie do Polski rozwijał tematy badawcze prowadzone w USA, ale rozpoczął też szereg nowych projektów.
W roku 2008 uzyskał stopień dr hab. n. med. za cykl publikacji „Badania szlaku mTOR w komórkach nowotworowych“. W 2016 otrzymał tytuł profesorski. Od 2018 kieruje Zakładem Metodologii Badań Naukowych, kształcącym studentów medycyny zasad prowadzenia prac badawczych oraz krytycznej analizy doniesień naukowych. Równocześnie prowadzi zajęcia i wykłady z histologii, embriologii i cytofizjologii.
Kierował grantami badawczymi, był promotorem czterech zakończonych przewodów doktorskich. W latach 2012-2016 pełnił funkcję prodziekana ds. przewodów doktorskich w I Wydziale Lekarskim. Wybrany na dziekana w kadencji 2016-2020 pełnił tę funkcję do czasu wejścia w życie ustawy 2.0. W latach 2019-2020 pełnił funkcję dyrektora Szkoły Doktorskiej w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Zasiada w radzie naukowej serii poświęconej związkom medycyny z humanistyką: ars medica ac humanitas[3].
Została odznaczona Srebrnym (2019)[4] i Złotym (2023)[5] Krzyżem Zasługi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władze Rektorskie WUM [online], www.wum.edu.pl [dostęp 2021-08-23] .
- ↑ Marta Markiewicz , Władze WUM na kadencję 2020–2024 [online], cowzdrowiu.pl, 1 września 2020 [dostęp 2020-12-05] .
- ↑ ars medica ac humanitas [online], Studium Języków Obcych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego [dostęp 2021-11-09] .
- ↑ M.P. z 2019 r. poz. 988
- ↑ M.P. z 2024 r. poz. 65