Paweł Kopocz

Paweł Kopocz

Data i miejsce urodzenia	9 czerwca 1898 Stara Wieś
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 1978 Chorzów
Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 9 grudnia 1930 do 10 lipca 1935
Przynależność polityczna	Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji
Poseł II kadencji Sejmu Śląskiego (II RP)
Okres	od 27 maja 1930 do 17 września 1930
Przynależność polityczna	Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji
Odznaczenia

Paweł Kopocz (ur. 9 czerwca 1898 w Starej Wsi, zm. 1 stycznia 1978 w Chorzowie) – polski adwokat i działacz polityczny na Górnym Śląsku, poseł na Sejm III kadencji w II RP z ramienia Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji oraz na Sejm Śląski II kadencji.

Paweł Kopocz (1931)

Życiorys

Po ukończeniu gimnazjum w Bytomiu studiował prawo i ekonomię na uczelniach we Wrocławiu i Poznaniu (tytuł magistra uzyskał w 1923). W latach 1917–1918 walczył w armii niemieckiej na frontach francuskim i tureckim. Uczestniczył w trzech powstaniach śląskich, kierował również akcją plebiscytową w powiecie Strzelce Opolskie. Po podziale Śląska w 1922 pracował jako sędzia grodzki w Katowicach. W 1926 otworzył własną kancelarię adwokacką.

Politycznie związany z Polskim Stronnictwem Chrześcijańskiej Demokracji. Z jego ramienia sprawował mandat radnego w Katowicach i posła na II Sejm Śląski w 1930. W 1930 wybrano go do Sejmu w Warszawie, mandat posła sprawował do 1935.

We wrześniu 1939 ewakuował się na Wschód wraz z administracją województwa śląskiego. Ruszył dalej przez Rumunię, Jugosławię, Włochy, do Francji i zameldował się w departamencie MSW rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Od 1942 przebywał w Wielkiej Brytanii, mieszkając w Londynie. W 1953 wyleciał z żoną do Stanów Zjednoczonych. Do emerytury był kierownikiem, tłumaczem i przewodnikiem w ekumenicznej organizacji młodzieżowej YMCA na Florydzie. W 1965 zdecydował się na powrót do Polski, osiadł w Katowicach, a potem w Chorzowie. Po wycofaniu się z życia publicznego nie angażował się ani w sprawy zawodowe, ani społeczne. Poza rodziną regularnie kontaktował się tylko z generałem Jerzym Ziętkiem, wojewodą śląskim, od którego dostał wtedy Śląski Krzyż Powstańczy. Zmarł 1 stycznia w 1978, wraz z żoną spoczywa na cmentarzu w Chorzowie. Był stryjem i ojcem chrzestnym Józefa (1931–2015), dziennikarza, prezentera telewizyjnego i konferansjera, związanego z katowickim ośrodkiem Telewizji Polskiej.

Bibliografia

• (red. naukowa Jacek Majchrowski), Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Warszawa 1994
• Małgorzata Smogorzewska, Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny – tom III: K–Ł, red. Andrzej Krzysztof Kunert, Warszawa 2002
• Henryk Rechowicz, Sejm Śląski 1922–39, Katowice 1971